nanciscor - Diatesi attiva
(nanciscor, nanciscĕris, nactus sum, nancisci)verbo transitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
nanciscor
II sing.
nanciscĕris, nanciscĕre
III sing.
nanciscĭtur
I plur.
nanciscĭmur
II plur.
nanciscimĭni
III plur.
nanciscuntur
IMPERFETTO
I sing.
nanciscēbar
II sing.
nanciscebāris, nanciscebāre
III sing.
nanciscebātur
I plur.
nanciscebāmur
II plur.
nanciscebamĭni
III plur.
nanciscebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
nanciscar
II sing.
nanciscēris, nanciscēre
III sing.
nanciscētur
I plur.
nanciscēmur
II plur.
nanciscemĭni
III plur.
nanciscentur
PERFETTO
I sing.
nactus o nanctus, –a, –um sum
II sing.
nactus o nanctus, –a, –um es
III sing.
nactus o nanctus, –a, –um est
I plur.
nacti o nancti, –ae, –a sumus
II plur.
nacti o nancti, –ae, –a estis
III plur.
nacti o nancti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
nactus o nanctus, –a, –um eram
II sing.
nactus o nanctus, –a, –um eras
III sing.
nactus o nanctus, –a, –um erat
I plur.
nacti o nancti, –ae, –a eramus
II plur.
nacti o nancti, –ae, –a eratis
III plur.
nacti o nancti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
nactus o nanctus, –a, –um ero
II sing.
nactus o nanctus, –a, –um eris
III sing.
nactus o nanctus, –a, –um erit
I plur.
nacti o nancti, –ae, –a erimus
II plur.
nacti o nancti, –ae, –a eritis
III plur.
nacti o nancti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
nanciscar
II sing.
nanciscāris, nanciscare
III sing.
nanciscātur
I plur.
nanciscāmur
II plur.
nanciscamĭni
III plur.
nanciscantur
IMPERFETTO
I sing.
nanciscĕrer
II sing.
nanciscerēris, nanciscerēre
III sing.
nanciscerētur
I plur.
nanciscerēmur
II plur.
nancisceremĭni
III plur.
nanciscerentur
PERFETTO
I sing.
nactus o nanctus, –a, –um sim
II sing.
nactus o nanctus, –a, –um sis
III sing.
nactus o nanctus, –a, –um sit
I plur.
nacti o nancti, –ae, –a simus
II plur.
nacti o nancti, –ae, –a sitis
III plur.
nacti o nancti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
nactus o nanctus, –a, –um essem
II sing.
nactus o nanctus, –a, –um esses
III sing.
nactus o nanctus, –a, –um esset
I plur.
nacti o nancti, –ae, –a essemus
II plur.
nacti o nancti, –ae, –a essetis
III plur.
nacti o nancti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
nanciscĕre
II plur.
nanciscimĭni
FUTURO
II sing.
nanciscĭtor
III sing.
nanciscĭtor
II plur.
–
III plur.
nanciscuntor
INFINITO
PRESENTE
nancisci
PERFETTO
Singolare:
nactus o nanctus, –a, –um esse
Plurale:
nacti o nancti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
nactūrūm o nanctūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
nactūros o nanctūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
nanciscens, –entis
FUTURO
nactūrūs o nanctūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
nactum o nanctum
Passivo:
nactu o nanctu
GERUNDIO
Genitivo:
nanciscendi
Dativo:
nanciscendo
Accusativo:
nanciscendum
Ablativo:
nanciscendo
GERUNDIVO
nanciscendus, –a, –um
nanciscor v. tr. dep. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android
