mundor - Diatesi passiva
(mundo, mundas, mundavi, mundatum, mundāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mundor
II sing.
mundāris, mundāre
III sing.
mundātur
I plur.
mundāmur
II plur.
mundamĭni
III plur.
mundantur
IMPERFETTO
I sing.
mundābar
II sing.
mundabāris, mundabāre
III sing.
mundabātur
I plur.
mundabāmur
II plur.
mundabamĭni
III plur.
mundabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mundābor
II sing.
mundabĕris, mundabĕre
III sing.
mundabĭtur
I plur.
mundabĭmur
II plur.
mundabimĭni
III plur.
mundabuntur
PERFETTO
I sing.
mundatus, –a, –um sum
II sing.
mundatus, –a, –um es
III sing.
mundatus, –a, –um est
I plur.
mundati, –ae, –a sumus
II plur.
mundati, –ae, –a estis
III plur.
mundati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
mundatus, –a, –um eram
II sing.
mundatus, –a, –um eras
III sing.
mundatus, –a, –um erat
I plur.
mundati, –ae, –a eramus
II plur.
mundati, –ae, –a eratis
III plur.
mundati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
mundatus, –a, –um ero
II sing.
mundatus, –a, –um eris
III sing.
mundatus, –a, –um erit
I plur.
mundati, –ae, –a erimus
II plur.
mundati, –ae, –a eritis
III plur.
mundati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
munder
II sing.
mundēris, mundēre
III sing.
mundētur
I plur.
mundēmur
II plur.
mundemĭni
III plur.
mundentur
IMPERFETTO
I sing.
mundārer
II sing.
mundarēris, mundarēre
III sing.
mundarētur
I plur.
mundarēmur
II plur.
mundaremĭni
III plur.
mundarentur
PERFETTO
I sing.
mundatus, –a, –um sim
II sing.
mundatus, –a, –um sis
III sing.
mundatus, –a, –um sit
I plur.
mundati, –ae, –a simus
II plur.
mundati, –ae, –a sitis
III plur.
mundati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
mundatus, –a, –um essem
II sing.
mundatus, –a, –um esses
III sing.
mundatus, –a, –um esset
I plur.
mundati, –ae, –a essemus
II plur.
mundati, –ae, –a essetis
III plur.
mundati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mundāre
II plur.
mundamĭni
FUTURO
II sing.
mundātor
III sing.
mundātor
II plur.
–
III plur.
mundantor
PARTICIPIO
PERFETTO
mundatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
mundāri
PERFETTO
Singolare:
mundatus, –a, –um esse
Plurale:
mundati, –ae, –a esse
FUTURO
mundatum esse
GERUNDIVO
mundandus, –a, –um
SUPINO
mundatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
mundor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android