Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


mĭsĕror - Diatesi attiva

(mĭsĕror, mĭsĕrāris, miseratus sum, mĭsĕrāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. mĭsĕror
 II sing. mĭsĕrāris, mĭsĕrāre
 III sing. mĭsĕrātur
 I plur. mĭsĕrāmur
 II plur. mĭsĕramĭni
 III plur. mĭsĕrantur
IMPERFETTO
 I sing. mĭsĕrābar
 II sing. mĭsĕrabāris, mĭsĕrabāre
 III sing. mĭsĕrabātur
 I plur. mĭsĕrabāmur
 II plur. mĭsĕrabamĭni
 III plur. mĭsĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. mĭsĕrābor
 II sing. mĭsĕrabĕris, mĭsĕrabĕre
 III sing. mĭsĕrabĭtur
 I plur. mĭsĕrabĭmur
 II plur. mĭsĕrabimĭni
 III plur. mĭsĕrabuntur
PERFETTO
 I sing. miseratus, –a, –um sum
 II sing. miseratus, –a, –um es
 III sing. miseratus, –a, –um est
 I plur. miserati, –ae, –a sumus
 II plur. miserati, –ae, –a estis
 III plur. miserati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. miseratus, –a, –um eram
 II sing. miseratus, –a, –um eras
 III sing. miseratus, –a, –um erat
 I plur. miserati, –ae, –a eramus
 II plur. miserati, –ae, –a eratis
 III plur. miserati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. miseratus, –a, –um ero
 II sing. miseratus, –a, –um eris
 III sing. miseratus, –a, –um erit
 I plur. miserati, –ae, –a erimus
 II plur. miserati, –ae, –a eritis
 III plur. miserati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. mĭsĕrer
 II sing. mĭsĕrēris, mĭsĕrēre
 III sing. mĭsĕrētur
 I plur. mĭsĕrēmur
 II plur. mĭsĕremĭni
 III plur. mĭsĕrentur
IMPERFETTO
 I sing. mĭsĕrārer
 II sing. mĭsĕrarēris, mĭsĕrarēre
 III sing. mĭsĕrarētur
 I plur. mĭsĕrarēmur
 II plur. mĭsĕraremĭni
 III plur. mĭsĕrarentur
PERFETTO
 I sing. miseratus, –a, –um sim
 II sing. miseratus, –a, –um sis
 III sing. miseratus, –a, –um sit
 I plur. miserati, –ae, –a simus
 II plur. miserati, –ae, –a sitis
 III plur. miserati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. miseratus, –a, –um essem
 II sing. miseratus, –a, –um esses
 III sing. miseratus, –a, –um esset
 I plur. miserati, –ae, –a essemus
 II plur. miserati, –ae, –a essetis
 III plur. miserati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. mĭsĕrāre
 II plur. mĭsĕramĭni
FUTURO
 II sing. mĭsĕrātor
 III sing. mĭsĕrātor
 II plur. –
 III plur. mĭsĕrantor
INFINITO
PRESENTE
 mĭsĕrāri
PERFETTO
 Singolare: miseratus, –a, –um esse
 Plurale: miserati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: miseratūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: miseratūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 mĭsĕrans, –antis
FUTURO
 miseratūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: miseratum
 Passivo: miseratu
GERUNDIO
 Genitivo: mĭsĕrandi
 Dativo: mĭsĕrando
 Accusativo: mĭsĕrandum
 Ablativo: mĭsĕrando
 
GERUNDIVO
 mĭsĕrandus, –a, –um


<<  miseritus mĭsĕrŭlus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:MISEROR100}} ---CACHE---