Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


mĭsĕrĕor - Diatesi attiva

(mĭsĕrĕor, mĭsĕrēris, i, mĭsĕrēri)

verbo intransitivo deponente II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. mĭsĕrĕor
 II sing. mĭsĕrēris, mĭsĕrēre
 III sing. mĭsĕrētur
 I plur. mĭsĕrēmur
 II plur. mĭsĕremĭni
 III plur. mĭsĕrentur
IMPERFETTO
 I sing. mĭsĕrēbar
 II sing. mĭsĕrebāris, mĭsĕrebāre
 III sing. mĭsĕrebātur
 I plur. mĭsĕrebāmur
 II plur. mĭsĕrebamĭni
 III plur. mĭsĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. mĭsĕrēbor
 II sing. mĭsĕrebĕris, mĭsĕrebĕre
 III sing. mĭsĕrebĭtur
 I plur. mĭsĕrebĭmur
 II plur. mĭsĕrebimĭni
 III plur. mĭsĕrebuntur
PERFETTO
 I sing. miseritus, –a, –um sum
 II sing. miseritus, –a, –um es
 III sing. miseritus, –a, –um est
 I plur. miseriti, –ae, –a sumus
 II plur. miseriti, –ae, –a estis
 III plur. miseriti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. miseritus, –a, –um eram
 II sing. miseritus, –a, –um eras
 III sing. miseritus, –a, –um erat
 I plur. miseriti, –ae, –a eramus
 II plur. miseriti, –ae, –a eratis
 III plur. miseriti, –ae, –aerant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. miseritus, –a, –um ero
 II sing. miseritus, –a, –um eris
 III sing. miseritus, –a, –um erit
 I plur. miseriti, –ae, –a erimus
 II plur. miseriti, –ae, –a eritis
 III plur. miseriti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. mĭsĕrĕar
 II sing. mĭsĕreāris, mĭsĕreāre
 III sing. mĭsĕreātur
 I plur. mĭsĕreāmur
 II plur. mĭsĕreamĭni
 III plur. mĭsĕreantur
IMPERFETTO
 I sing. mĭsĕrērer
 II sing. mĭsĕrerēris, mĭsĕrerēre
 III sing. mĭsĕrerētur
 I plur. mĭsĕrerēmur
 II plur. mĭsĕreremĭni
 III plur. mĭsĕrerentur
PERFETTO
 I sing. miseritus, –a, –um sim
 II sing. miseritus, –a, –um sis
 III sing. miseritus, –a, –um sit
 I plur. miseriti, –ae, –a simus
 II plur. miseriti, –ae, –a sitis
 III plur. miseriti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. miseritus, –a, –um essem
 II sing. miseritus, –a, –um esses
 III sing. miseritus, –a, –um esset
 I plur. miseriti, –ae, –a essemus
 II plur. miseriti, –ae, –a essetis
 III plur. miseriti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. mĭsĕrēre
 II plur. mĭsĕremĭni
FUTURO
 II sing. mĭsĕrētor
 III sing. mĭsĕrētor
 II plur. –
 III plur. mĭsĕrentor
INFINITO
PRESENTE
 mĭsĕrēri
PERFETTO
 Singolare: miseritus o misertus, –a, –um esse
 Plurale: miseriti o miserti, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: miseritūrūm o misertūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: miseritūros o misertūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 mĭsĕrens, –entis
FUTURO
 miseritūrūs o misertūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: miseritum o misertum
 Passivo: –
GERUNDIO
 Genitivo: mĭsĕrendi
 Dativo: mĭsĕrendo
 Accusativo: mĭsĕrendum
 Ablativo: mĭsĕrendo
 
GERUNDIVO
 –


<<  mĭsĕrĕo mĭsĕrescens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:MISEREOR100}} ---CACHE---