Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


mendīcor - Diatesi passiva

(mendīco, mendīcas, mendicavi, mendicatum, mendīcāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. mendīcor
 II sing. mendīcāris, mendīcāre
 III sing. mendīcātur
 I plur. mendīcāmur
 II plur. mendīcamĭni
 III plur. mendīcantur
IMPERFETTO
 I sing. mendīcābar
 II sing. mendīcabāris, mendīcabāre
 III sing. mendīcabātur
 I plur. mendīcabāmur
 II plur. mendīcabamĭni
 III plur. mendīcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. mendīcābor
 II sing. mendīcabĕris, mendīcabĕre
 III sing. mendīcabĭtur
 I plur. mendīcabĭmur
 II plur. mendīcabimĭni
 III plur. mendīcabuntur
PERFETTO
 I sing. mendicatus, –a, –um sum
 II sing. mendicatus, –a, –um es
 III sing. mendicatus, –a, –um est
 I plur. mendicati, –ae, –a sumus
 II plur. mendicati, –ae, –a estis
 III plur. mendicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. mendicatus, –a, –um eram
 II sing. mendicatus, –a, –um eras
 III sing. mendicatus, –a, –um erat
 I plur. mendicati, –ae, –a eramus
 II plur. mendicati, –ae, –a eratis
 III plur. mendicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. mendicatus, –a, –um ero
 II sing. mendicatus, –a, –um eris
 III sing. mendicatus, –a, –um erit
 I plur. mendicati, –ae, –a erimus
 II plur. mendicati, –ae, –a eritis
 III plur. mendicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. mendīcer
 II sing. mendīcēris, mendīcēre
 III sing. mendīcētur
 I plur. mendīcēmur
 II plur. mendīcemĭni
 III plur. mendīcentur
IMPERFETTO
 I sing. mendīcārer
 II sing. mendīcarēris, mendīcarēre
 III sing. mendīcarētur
 I plur. mendīcarēmur
 II plur. mendīcaremĭni
 III plur. mendīcarentur
PERFETTO
 I sing. mendicatus, –a, –um sim
 II sing. mendicatus, –a, –um sis
 III sing. mendicatus, –a, –um sit
 I plur. mendicati, –ae, –a simus
 II plur. mendicati, –ae, –a sitis
 III plur. mendicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. mendicatus, –a, –um essem
 II sing. mendicatus, –a, –um esses
 III sing. mendicatus, –a, –um esset
 I plur. mendicati, –ae, –a essemus
 II plur. mendicati, –ae, –a essetis
 III plur. mendicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. mendīcāre
 II plur. mendīcamĭni
FUTURO
 II sing. mendīcātor
 III sing. mendīcātor
 II plur. –
 III plur. mendīcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 mendicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 mendīcāri
PERFETTO
 Singolare: mendicatus, –a, –um esse
 Plurale: mendicati, –ae, –a esse
FUTURO
 mendicatum esse
GERUNDIVO
 mendīcandus, –a, –um
SUPINO
 mendicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  mendīco mendīcor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:MENDICOR100}} ---CACHE---