Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | mendīcor |
II sing. | mendīcāris, mendīcāre |
III sing. | mendīcātur |
I plur. | mendīcāmur |
II plur. | mendīcamĭni |
III plur. | mendīcantur |
IMPERFETTO |
I sing. | mendīcābar |
II sing. | mendīcabāris, mendīcabāre |
III sing. | mendīcabātur |
I plur. | mendīcabāmur |
II plur. | mendīcabamĭni |
III plur. | mendīcabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | mendīcābor |
II sing. | mendīcabĕris, mendīcabĕre |
III sing. | mendīcabĭtur |
I plur. | mendīcabĭmur |
II plur. | mendīcabimĭni |
III plur. | mendīcabuntur |
PERFETTO |
I sing. | mendicatus, –a, –um sum |
II sing. | mendicatus, –a, –um es |
III sing. | mendicatus, –a, –um est |
I plur. | mendicati, –ae, –a sumus |
II plur. | mendicati, –ae, –a estis |
III plur. | mendicati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | mendicatus, –a, –um eram |
II sing. | mendicatus, –a, –um eras |
III sing. | mendicatus, –a, –um erat |
I plur. | mendicati, –ae, –a eramus |
II plur. | mendicati, –ae, –a eratis |
III plur. | mendicati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | mendicatus, –a, –um ero |
II sing. | mendicatus, –a, –um eris |
III sing. | mendicatus, –a, –um erit |
I plur. | mendicati, –ae, –a erimus |
II plur. | mendicati, –ae, –a eritis |
III plur. | mendicati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | mendīcer |
II sing. | mendīcēris, mendīcēre |
III sing. | mendīcētur |
I plur. | mendīcēmur |
II plur. | mendīcemĭni |
III plur. | mendīcentur |
IMPERFETTO |
I sing. | mendīcārer |
II sing. | mendīcarēris, mendīcarēre |
III sing. | mendīcarētur |
I plur. | mendīcarēmur |
II plur. | mendīcaremĭni |
III plur. | mendīcarentur |
PERFETTO |
I sing. | mendicatus, –a, –um sim |
II sing. | mendicatus, –a, –um sis |
III sing. | mendicatus, –a, –um sit |
I plur. | mendicati, –ae, –a simus |
II plur. | mendicati, –ae, –a sitis |
III plur. | mendicati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | mendicatus, –a, –um essem |
II sing. | mendicatus, –a, –um esses |
III sing. | mendicatus, –a, –um esset |
I plur. | mendicati, –ae, –a essemus |
II plur. | mendicati, –ae, –a essetis |
III plur. | mendicati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | mendīcāre |
II plur. | mendīcamĭni |
FUTURO |
II sing. | mendīcātor |
III sing. | mendīcātor |
II plur. | – |
III plur. | mendīcantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
mendicatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
mendīcāri |
PERFETTO |
Singolare: | mendicatus, –a, –um esse |
Plurale: | mendicati, –ae, –a esse |
FUTURO |
mendicatum esse |
GERUNDIVO |
mendīcandus, –a, –um |
SUPINO |
mendicatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MENDICOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|