Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


lāmentor - Diatesi attiva

(lāmentor, lāmentāris, lamentatus sum, lāmentāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. lāmentor
 II sing. lāmentāris, lāmentāre
 III sing. lāmentātur
 I plur. lāmentāmur
 II plur. lāmentamĭni
 III plur. lāmentantur
IMPERFETTO
 I sing. lāmentābar
 II sing. lāmentabāris, lāmentabāre
 III sing. lāmentabātur
 I plur. lāmentabāmur
 II plur. lāmentabamĭni
 III plur. lāmentabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. lāmentābor
 II sing. lāmentabĕris, lāmentabĕre
 III sing. lāmentabĭtur
 I plur. lāmentabĭmur
 II plur. lāmentabimĭni
 III plur. lāmentabuntur
PERFETTO
 I sing. lamentatus, –a, –um sum
 II sing. lamentatus, –a, –um es
 III sing. lamentatus, –a, –um est
 I plur. lamentati, –ae, –a sumus
 II plur. lamentati, –ae, –a estis
 III plur. lamentati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. lamentatus, –a, –um eram
 II sing. lamentatus, –a, –um eras
 III sing. lamentatus, –a, –um erat
 I plur. lamentati, –ae, –a eramus
 II plur. lamentati, –ae, –a eratis
 III plur. lamentati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. lamentatus, –a, –um ero
 II sing. lamentatus, –a, –um eris
 III sing. lamentatus, –a, –um erit
 I plur. lamentati, –ae, –a erimus
 II plur. lamentati, –ae, –a eritis
 III plur. lamentati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. lāmenter
 II sing. lāmentēris, lāmentēre
 III sing. lāmentētur
 I plur. lāmentēmur
 II plur. lāmentemĭni
 III plur. lāmententur
IMPERFETTO
 I sing. lāmentārer
 II sing. lāmentarēris, lāmentarēre
 III sing. lāmentarētur
 I plur. lāmentarēmur
 II plur. lāmentaremĭni
 III plur. lāmentarentur
PERFETTO
 I sing. lamentatus, –a, –um sim
 II sing. lamentatus, –a, –um sis
 III sing. lamentatus, –a, –um sit
 I plur. lamentati, –ae, –a simus
 II plur. lamentati, –ae, –a sitis
 III plur. lamentati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. lamentatus, –a, –um essem
 II sing. lamentatus, –a, –um esses
 III sing. lamentatus, –a, –um esset
 I plur. lamentati, –ae, –a essemus
 II plur. lamentati, –ae, –a essetis
 III plur. lamentati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. lāmentāre
 II plur. lāmentamĭni
FUTURO
 II sing. lāmentātor
 III sing. lāmentātor
 II plur. –
 III plur. lāmentantor
INFINITO
PRESENTE
 lāmentāri
PERFETTO
 Singolare: lamentatus, –a, –um esse
 Plurale: lamentati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: lamentatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: lamentatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 lāmentans, –antis
FUTURO
 lamentatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: lamentatum
 Passivo: lamentatu
GERUNDIO
 Genitivo: lāmentandi
 Dativo: lāmentando
 Accusativo: lāmentandum
 Ablativo: lāmentando
 
GERUNDIVO
 lāmentandus, –a, –um


<<  lāmentor lāmentum  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:LAMENTOR200}} ---CACHE---