Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | iūror |
| II sing. | iūrāris, iūrāre |
| III sing. | iūrātur |
| I plur. | iūrāmur |
| II plur. | iūramĭni |
| III plur. | iūrantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | iūrābar |
| II sing. | iūrabāris, iūrabāre |
| III sing. | iūrabātur |
| I plur. | iūrabāmur |
| II plur. | iūrabamĭni |
| III plur. | iūrabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | iūrābor |
| II sing. | iūrabĕris, iūrabĕre |
| III sing. | iūrabĭtur |
| I plur. | iūrabĭmur |
| II plur. | iūrabimĭni |
| III plur. | iūrabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | iuratus, –a, –um sum |
| II sing. | iuratus, –a, –um es |
| III sing. | iuratus, –a, –um est |
| I plur. | iurati, –ae, –a sumus |
| II plur. | iurati, –ae, –a estis |
| III plur. | iurati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | iuratus, –a, –um eram |
| II sing. | iuratus, –a, –um eras |
| III sing. | iuratus, –a, –um erat |
| I plur. | iurati, –ae, –a eramus |
| II plur. | iurati, –ae, –a eratis |
| III plur. | iurati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | iuratus, –a, –um ero |
| II sing. | iuratus, –a, –um eris |
| III sing. | iuratus, –a, –um erit |
| I plur. | iurati, –ae, –a erimus |
| II plur. | iurati, –ae, –a eritis |
| III plur. | iurati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | iūrer |
| II sing. | iūrēris, iūrēre |
| III sing. | iūrētur |
| I plur. | iūrēmur |
| II plur. | iūremĭni |
| III plur. | iūrentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | iūrārer |
| II sing. | iūrarēris, iūrarēre |
| III sing. | iūrarētur |
| I plur. | iūrarēmur |
| II plur. | iūraremĭni |
| III plur. | iūrarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | iuratus, –a, –um sim |
| II sing. | iuratus, –a, –um sis |
| III sing. | iuratus, –a, –um sit |
| I plur. | iurati, –ae, –a simus |
| II plur. | iurati, –ae, –a sitis |
| III plur. | iurati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | iuratus, –a, –um essem |
| II sing. | iuratus, –a, –um esses |
| III sing. | iuratus, –a, –um esset |
| I plur. | iurati, –ae, –a essemus |
| II plur. | iurati, –ae, –a essetis |
| III plur. | iurati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | iūrāre |
| II plur. | iūramĭni |
| FUTURO |
| II sing. | iūrātor |
| III sing. | iūrātor |
| II plur. | – |
| III plur. | iūrantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| iuratus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| iūrāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | iuratus, –a, –um esse |
| Plurale: | iurati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| iuratum esse |
| GERUNDIVO |
| iūrandus, –a, –um |
| SUPINO |
| iuratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IUROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
