invŏlūtor - Diatesi passiva

(invŏlūto, invŏlūtas, invŏlūtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
invŏlūtor
II sing.
invŏlūtāris, invŏlūtāre
III sing.
invŏlūtātur
I plur.
invŏlūtāmur
II plur.
invŏlūtamĭni
III plur.
invŏlūtantur
IMPERFETTO
I sing.
invŏlūtābar
II sing.
invŏlūtabāris, invŏlūtabāre
III sing.
invŏlūtabātur
I plur.
invŏlūtabāmur
II plur.
invŏlūtabamĭni
III plur.
invŏlūtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
invŏlūtābor
II sing.
invŏlūtabĕris, invŏlūtabĕre
III sing.
invŏlūtabĭtur
I plur.
invŏlūtabĭmur
II plur.
invŏlūtabimĭni
III plur.
invŏlūtabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
invŏlūter
II sing.
invŏlūtēris, invŏlūtēre
III sing.
invŏlūtētur
I plur.
invŏlūtēmur
II plur.
invŏlūtemĭni
III plur.
invŏlūtentur
IMPERFETTO
I sing.
invŏlūtārer
II sing.
invŏlūtarēris, invŏlūtarēre
III sing.
invŏlūtarētur
I plur.
invŏlūtarēmur
II plur.
invŏlūtaremĭni
III plur.
invŏlūtarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
invŏlūtāre
II plur.
invŏlūtamĭni
FUTURO
II sing.
invŏlūtātor
III sing.
invŏlūtātor
II plur.
III plur.
invŏlūtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
invŏlūtāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
invŏlūtandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INVOLUTOR100}}
---CACHE---