invĭgĭlo - Diatesi attiva
(invĭgĭlo, invĭgĭlas, invigilavi, invigilatum, invĭgĭlāre)verbo intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
invĭgĭlo
II sing.
invĭgĭlas
III sing.
invĭgĭlat
I plur.
invĭgĭlāmus
II plur.
invĭgĭlātis
III plur.
invĭgĭlant
IMPERFETTO
I sing.
invĭgĭlābam
II sing.
invĭgĭlābas
III sing.
invĭgĭlābat
I plur.
invĭgĭlabāmus
II plur.
invĭgĭlabātis
III plur.
invĭgĭlābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
invĭgĭlābo
II sing.
invĭgĭlābis
III sing.
invĭgĭlābit
I plur.
invĭgĭlabĭmus
II plur.
invĭgĭlabĭtis
III plur.
invĭgĭlābunt
PERFETTO
I sing.
invigilavi
II sing.
invigilavisti
III sing.
invigilavit
I plur.
invigilavĭmus
II plur.
invigilavistis
III plur.
invigilavērunt, invigilavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
invigilavĕram
II sing.
invigilavĕras
III sing.
invigilavĕrat
I plur.
invigilaverāmus
II plur.
invigilaverātis
III plur.
invigilavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
invigilavĕro
II sing.
invigilavĕris
III sing.
invigilavĕrit
I plur.
invigilaverĭmus
II plur.
invigilaverĭtis
III plur.
invigilavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
invĭgĭlem
II sing.
invĭgĭles
III sing.
invĭgĭlet
I plur.
invĭgĭlēmus
II plur.
invĭgĭlētis
III plur.
invĭgĭlent
IMPERFETTO
I sing.
invĭgĭlārem
II sing.
invĭgĭlāres
III sing.
invĭgĭlāret
I plur.
invĭgĭlarēmus
II plur.
invĭgĭlarētis
III plur.
invĭgĭlārent
PERFETTO
I sing.
invigilavĕrim
II sing.
invigilavĕris
III sing.
invigilavĕrit
I plur.
invigilaverĭmus
II plur.
invigilaverĭtis
III plur.
invigilavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
invigilavissem
II sing.
invigilavisses
III sing.
invigilavisset
I plur.
invigilavissēmus
II plur.
invigilavissētis
III plur.
invigilavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
invĭgĭla
II plur.
invĭgĭlāte
FUTURO
II sing.
invĭgĭlāto
III sing.
invĭgĭlāto
II plur.
invĭgĭlatōte
III plur.
invĭgĭlanto
PARTICIPIO
PRESENTE
invĭgĭlans, –antis
FUTURO
invigilatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
invĭgĭlāre
PERFETTO
invigilavisse
FUTURO
Singolare:
invigilatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
invigilatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
invĭgĭlandi
Dativo:
invĭgĭlando
Accusativo:
ad invĭgĭlandum
Ablativo:
invĭgĭlando
SUPINO
invigilatum
invĭgĭlo v. intr. I coniug.
---CACHE---

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android