invĕtĕror - Diatesi passiva

(invĕtĕro, invĕtĕras, inveteravi, inveteratum, invĕtĕrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
invĕtĕror
II sing.
invĕtĕrāris, invĕtĕrāre
III sing.
invĕtĕrātur
I plur.
invĕtĕrāmur
II plur.
invĕtĕramĭni
III plur.
invĕtĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
invĕtĕrābar
II sing.
invĕtĕrabāris, invĕtĕrabāre
III sing.
invĕtĕrabātur
I plur.
invĕtĕrabāmur
II plur.
invĕtĕrabamĭni
III plur.
invĕtĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
invĕtĕrābor
II sing.
invĕtĕrabĕris, invĕtĕrabĕre
III sing.
invĕtĕrabĭtur
I plur.
invĕtĕrabĭmur
II plur.
invĕtĕrabimĭni
III plur.
invĕtĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
inveteratus, –a, –um sum
II sing.
inveteratus, –a, –um es
III sing.
inveteratus, –a, –um est
I plur.
inveterati, –ae, –a sumus
II plur.
inveterati, –ae, –a estis
III plur.
inveterati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inveteratus, –a, –um eram
II sing.
inveteratus, –a, –um eras
III sing.
inveteratus, –a, –um erat
I plur.
inveterati, –ae, –a eramus
II plur.
inveterati, –ae, –a eratis
III plur.
inveterati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inveteratus, –a, –um ero
II sing.
inveteratus, –a, –um eris
III sing.
inveteratus, –a, –um erit
I plur.
inveterati, –ae, –a erimus
II plur.
inveterati, –ae, –a eritis
III plur.
inveterati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
invĕtĕrer
II sing.
invĕtĕrēris, invĕtĕrēre
III sing.
invĕtĕrētur
I plur.
invĕtĕrēmur
II plur.
invĕtĕremĭni
III plur.
invĕtĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
invĕtĕrārer
II sing.
invĕtĕrarēris, invĕtĕrarēre
III sing.
invĕtĕrarētur
I plur.
invĕtĕrarēmur
II plur.
invĕtĕraremĭni
III plur.
invĕtĕrarentur
PERFETTO
I sing.
inveteratus, –a, –um sim
II sing.
inveteratus, –a, –um sis
III sing.
inveteratus, –a, –um sit
I plur.
inveterati, –ae, –a simus
II plur.
inveterati, –ae, –a sitis
III plur.
inveterati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inveteratus, –a, –um essem
II sing.
inveteratus, –a, –um esses
III sing.
inveteratus, –a, –um esset
I plur.
inveterati, –ae, –a essemus
II plur.
inveterati, –ae, –a essetis
III plur.
inveterati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
invĕtĕrāre
II plur.
invĕtĕramĭni
FUTURO
II sing.
invĕtĕrātor
III sing.
invĕtĕrātor
II plur.
III plur.
invĕtĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
inveteratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
invĕtĕrāri
PERFETTO
Singolare:
inveteratus, –a, –um esse
Plurale:
inveterati, –ae, –a esse
FUTURO
inveteratum esse
GERUNDIVO
invĕtĕrandus, –a, –um
SUPINO
inveteratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INVETEROR100}}
---CACHE---