invĕtĕror - Diatesi passiva
(invĕtĕro, invĕtĕras, inveteravi, inveteratum, invĕtĕrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
invĕtĕror
II sing.
invĕtĕrāris, invĕtĕrāre
III sing.
invĕtĕrātur
I plur.
invĕtĕrāmur
II plur.
invĕtĕramĭni
III plur.
invĕtĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
invĕtĕrābar
II sing.
invĕtĕrabāris, invĕtĕrabāre
III sing.
invĕtĕrabātur
I plur.
invĕtĕrabāmur
II plur.
invĕtĕrabamĭni
III plur.
invĕtĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
invĕtĕrābor
II sing.
invĕtĕrabĕris, invĕtĕrabĕre
III sing.
invĕtĕrabĭtur
I plur.
invĕtĕrabĭmur
II plur.
invĕtĕrabimĭni
III plur.
invĕtĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
inveteratus, –a, –um sum
II sing.
inveteratus, –a, –um es
III sing.
inveteratus, –a, –um est
I plur.
inveterati, –ae, –a sumus
II plur.
inveterati, –ae, –a estis
III plur.
inveterati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inveteratus, –a, –um eram
II sing.
inveteratus, –a, –um eras
III sing.
inveteratus, –a, –um erat
I plur.
inveterati, –ae, –a eramus
II plur.
inveterati, –ae, –a eratis
III plur.
inveterati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inveteratus, –a, –um ero
II sing.
inveteratus, –a, –um eris
III sing.
inveteratus, –a, –um erit
I plur.
inveterati, –ae, –a erimus
II plur.
inveterati, –ae, –a eritis
III plur.
inveterati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
invĕtĕrer
II sing.
invĕtĕrēris, invĕtĕrēre
III sing.
invĕtĕrētur
I plur.
invĕtĕrēmur
II plur.
invĕtĕremĭni
III plur.
invĕtĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
invĕtĕrārer
II sing.
invĕtĕrarēris, invĕtĕrarēre
III sing.
invĕtĕrarētur
I plur.
invĕtĕrarēmur
II plur.
invĕtĕraremĭni
III plur.
invĕtĕrarentur
PERFETTO
I sing.
inveteratus, –a, –um sim
II sing.
inveteratus, –a, –um sis
III sing.
inveteratus, –a, –um sit
I plur.
inveterati, –ae, –a simus
II plur.
inveterati, –ae, –a sitis
III plur.
inveterati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inveteratus, –a, –um essem
II sing.
inveteratus, –a, –um esses
III sing.
inveteratus, –a, –um esset
I plur.
inveterati, –ae, –a essemus
II plur.
inveterati, –ae, –a essetis
III plur.
inveterati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
invĕtĕrāre
II plur.
invĕtĕramĭni
FUTURO
II sing.
invĕtĕrātor
III sing.
invĕtĕrātor
II plur.
–
III plur.
invĕtĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
inveteratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
invĕtĕrāri
PERFETTO
Singolare:
inveteratus, –a, –um esse
Plurale:
inveterati, –ae, –a esse
FUTURO
inveteratum esse
GERUNDIVO
invĕtĕrandus, –a, –um
SUPINO
inveteratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
invĕtĕror v. tr. I coniug.
---CACHE---

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android