Declinatore / Coniugatore Latino
interstinguor - Diatesi passiva
(interstinguo, interstinguis, interstinxi, interstinctum, interstinguĕre)
verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | interstinguor |
II sing. | interstinguĕris, interstinguĕre |
III sing. | interstinguĭtur |
I plur. | interstinguĭmur |
II plur. | interstinguimĭni |
III plur. | interstinguuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | interstinguēbar |
II sing. | interstinguebāris, interstinguebāre |
III sing. | interstinguebātur |
I plur. | interstinguebāmur |
II plur. | interstinguebamĭni |
III plur. | interstinguebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | interstinguar |
II sing. | interstinguēris, interstinguēre |
III sing. | interstinguētur |
I plur. | interstinguēmur |
II plur. | interstinguemĭni |
III plur. | interstinguentur |
PERFETTO |
I sing. | interstinctus, –a, –um sum |
II sing. | interstinctus, –a, –um es |
III sing. | interstinctus, –a, –um est |
I plur. | interstincti, –ae, –a sumus |
II plur. | interstincti, –ae, –a estis |
III plur. | interstincti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | interstinctus, –a, –um eram |
II sing. | interstinctus, –a, –um eras |
III sing. | interstinctus, –a, –um erat |
I plur. | interstincti, –ae, –a eramus |
II plur. | interstincti, –ae, –a eratis |
III plur. | interstincti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | interstinctus, –a, –um ero |
II sing. | interstinctus, –a, –um eris |
III sing. | interstinctus, –a, –um erit |
I plur. | interstincti, –ae, –a erimus |
II plur. | interstincti, –ae, –a eritis |
III plur. | interstincti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | interstinguar |
II sing. | interstinguāris, interstinguāre |
III sing. | interstinguātur |
I plur. | interstinguāmur |
II plur. | interstinguamĭni |
III plur. | interstinguantur |
IMPERFETTO |
I sing. | interstinguĕrer |
II sing. | interstinguerēris, interstinguerēre |
III sing. | interstinguerētur |
I plur. | interstinguerēmur |
II plur. | interstingueremĭni |
III plur. | interstinguerentur |
PERFETTO |
I sing. | interstinctus, –a, –um sim |
II sing. | interstinctus, –a, –um sis |
III sing. | interstinctus, –a, –um sit |
I plur. | interstincti, –ae, –a simus |
II plur. | interstincti, –ae, –a sitis |
III plur. | interstincti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | interstinctus, –a, –um essem |
II sing. | interstinctus, –a, –um esses |
III sing. | interstinctus, –a, –um esset |
I plur. | interstincti, –ae, –a essemus |
II plur. | interstincti, –ae, –a essetis |
III plur. | interstincti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | interstinguĕre |
II plur. | interstinguimĭni |
FUTURO |
II sing. | interstinguĭtor |
III sing. | interstinguĭtor |
II plur. | – |
III plur. | interstinguuntor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
interstinctus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
interstingui |
PERFETTO |
Singolare: | interstinctus, –a, –um esse |
Plurale: | interstincti, –ae, –a esse |
FUTURO |
interstinctum esse |
GERUNDIVO |
interstinguendus, –a, –um |
SUPINO |
interstinctu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTERSTINGUOR200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|