Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


interfor - Diatesi attiva

(interfor, interfāris, interfatus sum, interfāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. interfor
 II sing. interfāris, interfāre
 III sing. interfātur
 I plur. interfāmur
 II plur. interfamĭni
 III plur. interfantur
IMPERFETTO
 I sing. interfābar
 II sing. interfabāris, interfabāre
 III sing. interfabātur
 I plur. interfabāmur
 II plur. interfabamĭni
 III plur. interfabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. interfābor
 II sing. interfabĕris, interfabĕre
 III sing. interfabĭtur
 I plur. interfabĭmur
 II plur. interfabimĭni
 III plur. interfabuntur
PERFETTO
 I sing. interfatus, –a, –um sum
 II sing. interfatus, –a, –um es
 III sing. interfatus, –a, –um est
 I plur. interfati, –ae, –a sumus
 II plur. interfati, –ae, –a estis
 III plur. interfati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. interfatus, –a, –um eram
 II sing. interfatus, –a, –um eras
 III sing. interfatus, –a, –um erat
 I plur. interfati, –ae, –a eramus
 II plur. interfati, –ae, –a eratis
 III plur. interfati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. interfatus, –a, –um ero
 II sing. interfatus, –a, –um eris
 III sing. interfatus, –a, –um erit
 I plur. interfati, –ae, –a erimus
 II plur. interfati, –ae, –a eritis
 III plur. interfati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. interfer
 II sing. interfēris, interfēre
 III sing. interfētur
 I plur. interfēmur
 II plur. interfemĭni
 III plur. interfentur
IMPERFETTO
 I sing. interfārer
 II sing. interfarēris, interfarēre
 III sing. interfarētur
 I plur. interfarēmur
 II plur. interfaremĭni
 III plur. interfarentur
PERFETTO
 I sing. interfatus, –a, –um sim
 II sing. interfatus, –a, –um sis
 III sing. interfatus, –a, –um sit
 I plur. interfati, –ae, –a simus
 II plur. interfati, –ae, –a sitis
 III plur. interfati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. interfatus, –a, –um essem
 II sing. interfatus, –a, –um esses
 III sing. interfatus, –a, –um esset
 I plur. interfati, –ae, –a essemus
 II plur. interfati, –ae, –a essetis
 III plur. interfati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. interfāre
 II plur. interfamĭni
FUTURO
 II sing. interfātor
 III sing. interfātor
 II plur. –
 III plur. interfantor
INFINITO
PRESENTE
 interfāri
PERFETTO
 Singolare: interfatus, –a, –um esse
 Plurale: interfati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: interfatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: interfatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 interfans, –antis
FUTURO
 interfatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: interfatum
 Passivo: interfatu
GERUNDIO
 Genitivo: interfandi
 Dativo: interfando
 Accusativo: interfandum
 Ablativo: interfando
 
GERUNDIVO
 interfandus, –a, –um


<<  interfŏdĭor interfossūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INTERFOR100}} ---CACHE---