Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | intendor |
| II sing. | intendĕris, intendĕre |
| III sing. | intendĭtur |
| I plur. | intendĭmur |
| II plur. | intendimĭni |
| III plur. | intenduntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | intendēbar |
| II sing. | intendebāris, intendebāre |
| III sing. | intendebātur |
| I plur. | intendebāmur |
| II plur. | intendebamĭni |
| III plur. | intendebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | intendar |
| II sing. | intendēris, intendēre |
| III sing. | intendētur |
| I plur. | intendēmur |
| II plur. | intendemĭni |
| III plur. | intendentur |
| PERFETTO |
| I sing. | intentus, –a, –um sum |
| II sing. | intentus, –a, –um es |
| III sing. | intentus, –a, –um est |
| I plur. | intenti, –ae, –a sumus |
| II plur. | intenti, –ae, –a estis |
| III plur. | intenti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | intentus, –a, –um eram |
| II sing. | intentus, –a, –um eras |
| III sing. | intentus, –a, –um erat |
| I plur. | intenti, –ae, –a eramus |
| II plur. | intenti, –ae, –a eratis |
| III plur. | intenti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | intentus, –a, –um ero |
| II sing. | intentus, –a, –um eris |
| III sing. | intentus, –a, –um erit |
| I plur. | intenti, –ae, –a erimus |
| II plur. | intenti, –ae, –a eritis |
| III plur. | intenti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | intendar |
| II sing. | intendāris, intendāre |
| III sing. | intendātur |
| I plur. | intendāmur |
| II plur. | intendamĭni |
| III plur. | intendantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | intendĕrer |
| II sing. | intenderēris, intenderēre |
| III sing. | intenderētur |
| I plur. | intenderēmur |
| II plur. | intenderemĭni |
| III plur. | intenderentur |
| PERFETTO |
| I sing. | intentus, –a, –um sim |
| II sing. | intentus, –a, –um sis |
| III sing. | intentus, –a, –um sit |
| I plur. | intenti, –ae, –a simus |
| II plur. | intenti, –ae, –a sitis |
| III plur. | intenti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | intentus, –a, –um essem |
| II sing. | intentus, –a, –um esses |
| III sing. | intentus, –a, –um esset |
| I plur. | intenti, –ae, –a essemus |
| II plur. | intenti, –ae, –a essetis |
| III plur. | intenti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | intendĕre |
| II plur. | intendĭmini |
| FUTURO |
| II sing. | intendĭtor |
| III sing. | intendĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | intenduntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| intentus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| intendi |
| PERFETTO |
| Singolare: | intentus, –a, –um esse |
| Plurale: | intenti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| intentum esse |
| GERUNDIVO |
| intendendus, –a, –um |
| SUPINO |
| intentu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTENDOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
