Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | intĕgor |
| II sing. | intĕgĕris, intĕgĕre |
| III sing. | intĕgĭtur |
| I plur. | intĕgĭmur |
| II plur. | intĕgimĭni |
| III plur. | intĕguntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | intĕgēbar |
| II sing. | intĕgebāris, intĕgebāre |
| III sing. | intĕgebātur |
| I plur. | intĕgebāmur |
| II plur. | intĕgebamĭni |
| III plur. | intĕgebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | intĕgar |
| II sing. | intĕgēris, intĕgēre |
| III sing. | intĕgētur |
| I plur. | intĕgēmur |
| II plur. | intĕgemĭni |
| III plur. | intĕgentur |
| PERFETTO |
| I sing. | intectus, –a, –um sum |
| II sing. | intectus, –a, –um es |
| III sing. | intectus, –a, –um est |
| I plur. | intecti, –ae, –a sumus |
| II plur. | intecti, –ae, –a estis |
| III plur. | intecti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | intectus, –a, –um eram |
| II sing. | intectus, –a, –um eras |
| III sing. | intectus, –a, –um erat |
| I plur. | intecti, –ae, –a eramus |
| II plur. | intecti, –ae, –a eratis |
| III plur. | intecti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | intectus, –a, –um ero |
| II sing. | intectus, –a, –um eris |
| III sing. | intectus, –a, –um erit |
| I plur. | intecti, –ae, –a erimus |
| II plur. | intecti, –ae, –a eritis |
| III plur. | intecti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | intĕgar |
| II sing. | intĕgāris, intĕgāre |
| III sing. | intĕgātur |
| I plur. | intĕgāmur |
| II plur. | intĕgamĭni |
| III plur. | intĕgantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | intĕgĕrer |
| II sing. | intĕgerēris, intĕgerēre |
| III sing. | intĕgerētur |
| I plur. | intĕgerēmur |
| II plur. | intĕgeremĭni |
| III plur. | intĕgerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | intectus, –a, –um sim |
| II sing. | intectus, –a, –um sis |
| III sing. | intectus, –a, –um sit |
| I plur. | intecti, –ae, –a simus |
| II plur. | intecti, –ae, –a sitis |
| III plur. | intecti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | intectus, –a, –um essem |
| II sing. | intectus, –a, –um esses |
| III sing. | intectus, –a, –um esset |
| I plur. | intecti, –ae, –a essemus |
| II plur. | intecti, –ae, –a essetis |
| III plur. | intecti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | intĕgĕre |
| II plur. | intĕgimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | intĕgĭtor |
| III sing. | intĕgĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | intĕguntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| intectus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| intĕgi |
| PERFETTO |
| Singolare: | intectus, –a, –um esse |
| Plurale: | intecti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| intectum esse |
| GERUNDIVO |
| intĕgendus, –a, –um |
| SUPINO |
| intectu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTEGOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
