Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


insōlor - Diatesi passiva

(insōlo, insōlas, insolavi, insolatum, insōlāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. insōlor
 II sing. insōlāris, insōlāre
 III sing. insōlātur
 I plur. insōlāmur
 II plur. insōlamĭni
 III plur. insōlantur
IMPERFETTO
 I sing. insōlābar
 II sing. insōlabāris, insōlabāre
 III sing. insōlabātur
 I plur. insōlabāmur
 II plur. insōlabamĭni
 III plur. insōlabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. insōlābor
 II sing. insōlabĕris, insōlabĕre
 III sing. insōlabĭtur
 I plur. insōlabĭmur
 II plur. insōlabimĭni
 III plur. insōlabuntur
PERFETTO
 I sing. insolatus, –a, –um sum
 II sing. insolatus, –a, –um es
 III sing. insolatus, –a, –um est
 I plur. insolati, –ae, –a sumus
 II plur. insolati, –ae, –a estis
 III plur. insolati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. insolatus, –a, –um eram
 II sing. insolatus, –a, –um eras
 III sing. insolatus, –a, –um erat
 I plur. insolati, –ae, –a eramus
 II plur. insolati, –ae, –a eratis
 III plur. insolati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. insolatus, –a, –um ero
 II sing. insolatus, –a, –um eris
 III sing. insolatus, –a, –um erit
 I plur. insolati, –ae, –a erimus
 II plur. insolati, –ae, –a eritis
 III plur. insolati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. insōler
 II sing. insōlēris, insōlēre
 III sing. insōlētur
 I plur. insōlēmur
 II plur. insōlemĭni
 III plur. insōlentur
IMPERFETTO
 I sing. insōlārer
 II sing. insōlarēris, insōlarēre
 III sing. insōlarētur
 I plur. insōlarēmur
 II plur. insōlaremĭni
 III plur. insōlarentur
PERFETTO
 I sing. insolatus, –a, –um sim
 II sing. insolatus, –a, –um sis
 III sing. insolatus, –a, –um sit
 I plur. insolati, –ae, –a simus
 II plur. insolati, –ae, –a sitis
 III plur. insolati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. insolatus, –a, –um essem
 II sing. insolatus, –a, –um esses
 III sing. insolatus, –a, –um esset
 I plur. insolati, –ae, –a essemus
 II plur. insolati, –ae, –a essetis
 III plur. insolati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. insōlāre
 II plur. insōlamĭni
FUTURO
 II sing. insōlātor
 III sing. insōlātor
 II plur. –
 III plur. insōlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 insolatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 insōlāri
PERFETTO
 Singolare: insolatus, –a, –um esse
 Plurale: insolati, –ae, –a esse
FUTURO
 insolatum esse
GERUNDIVO
 insōlandus, –a, –um
SUPINO
 insolatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  insōlo insŏlūbĭlis  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INSOLOR100}} ---CACHE---