Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | insĭnŭor |
II sing. | insĭnŭāris, insĭnŭāre |
III sing. | insĭnŭātur |
I plur. | insĭnŭāmur |
II plur. | insĭnŭamĭni |
III plur. | insĭnŭantur |
IMPERFETTO |
I sing. | insĭnŭābar |
II sing. | insĭnŭabāris, insĭnŭabāre |
III sing. | insĭnŭabātur |
I plur. | insĭnŭabāmur |
II plur. | insĭnŭabamĭni |
III plur. | insĭnŭabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | insĭnŭābor |
II sing. | insĭnŭabĕris, insĭnŭabĕre |
III sing. | insĭnŭabĭtur |
I plur. | insĭnŭabĭmur |
II plur. | insĭnŭabimĭni |
III plur. | insĭnŭabuntur |
PERFETTO |
I sing. | insinuatus, –a, –um sum |
II sing. | insinuatus, –a, –um es |
III sing. | insinuatus, –a, –um est |
I plur. | insinuati, –ae, –a sumus |
II plur. | insinuati, –ae, –a estis |
III plur. | insinuati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | insinuatus, –a, –um eram |
II sing. | insinuatus, –a, –um eras |
III sing. | insinuatus, –a, –um erat |
I plur. | insinuati, –ae, –a eramus |
II plur. | insinuati, –ae, –a eratis |
III plur. | insinuati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | insinuatus, –a, –um ero |
II sing. | insinuatus, –a, –um eris |
III sing. | insinuatus, –a, –um erit |
I plur. | insinuati, –ae, –a erimus |
II plur. | insinuati, –ae, –a eritis |
III plur. | insinuati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | insĭnŭer |
II sing. | insĭnŭēris, insĭnŭēre |
III sing. | insĭnŭētur |
I plur. | insĭnŭēmur |
II plur. | insĭnŭemĭni |
III plur. | insĭnŭentur |
IMPERFETTO |
I sing. | insĭnŭārer |
II sing. | insĭnŭarēris, insĭnŭarēre |
III sing. | insĭnŭarētur |
I plur. | insĭnŭarēmur |
II plur. | insĭnŭaremĭni |
III plur. | insĭnŭarentur |
PERFETTO |
I sing. | insinuatus, –a, –um sim |
II sing. | insinuatus, –a, –um sis |
III sing. | insinuatus, –a, –um sit |
I plur. | insinuati, –ae, –a simus |
II plur. | insinuati, –ae, –a sitis |
III plur. | insinuati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | insinuatus, –a, –um essem |
II sing. | insinuatus, –a, –um esses |
III sing. | insinuatus, –a, –um esset |
I plur. | insinuati, –ae, –a essemus |
II plur. | insinuati, –ae, –a essetis |
III plur. | insinuati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | insĭnŭāre |
II plur. | insĭnŭamĭni |
FUTURO |
II sing. | insĭnŭātor |
III sing. | insĭnŭātor |
II plur. | – |
III plur. | insĭnŭantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
insinuatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
insĭnŭāri |
PERFETTO |
Singolare: | insinuatus, –a, –um esse |
Plurale: | insinuati, –ae, –a esse |
FUTURO |
insinuatum esse |
GERUNDIVO |
insĭnŭandus, –a, –um |
SUPINO |
insinuatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSINUOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|