Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | insignĭor |
| II sing. | insignīris, insignīre |
| III sing. | insignītur |
| I plur. | insignīmur |
| II plur. | insignimĭni |
| III plur. | insigniuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | insigniēbar |
| II sing. | insigniebāris, insigniebāre |
| III sing. | insigniebātur |
| I plur. | insigniebāmur |
| II plur. | insigniebamĭni |
| III plur. | insigniebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | insignĭar |
| II sing. | insigniēris, insigniēre |
| III sing. | insigniētur |
| I plur. | insigniēmur |
| II plur. | insigniemĭni |
| III plur. | insignientur |
| PERFETTO |
| I sing. | insignitus, –a, –um sum |
| II sing. | insignitus, –a, –um es |
| III sing. | insignitus, –a, –um est |
| I plur. | insigniti, –ae, –a sumus |
| II plur. | insigniti, –ae, –a estis |
| III plur. | insigniti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | insignitus, –a, –um eram |
| II sing. | insignitus, –a, –um eras |
| III sing. | insignitus, –a, –um erat |
| I plur. | insigniti, –ae, –a eramus |
| II plur. | insigniti, –ae, –a eratis |
| III plur. | insigniti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | insignitus, –a, –um ero |
| II sing. | insignitus, –a, –um eris |
| III sing. | insignitus, –a, –um erit |
| I plur. | insigniti, –ae, –a erimus |
| II plur. | insigniti, –ae, –a eritis |
| III plur. | insigniti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | insignĭar |
| II sing. | insigniāris, insigniāre |
| III sing. | insigniātur |
| I plur. | insigniāmur |
| II plur. | insigniamĭni |
| III plur. | insigniantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | insignīrer |
| II sing. | insignirēris, insignivirēre |
| III sing. | insignirētur |
| I plur. | insignirēmur |
| II plur. | insignirēmini |
| III plur. | insignirentur |
| PERFETTO |
| I sing. | insignitus, –a, –um sim |
| II sing. | insignitus, –a, –um sis |
| III sing. | insignitus, –a, –um sit |
| I plur. | insigniti, –ae, –a simus |
| II plur. | insigniti, –ae, –a sitis |
| III plur. | insigniti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | insignitus, –a, –um essem |
| II sing. | insignitus, –a, –um esses |
| III sing. | insignitus, –a, –um esset |
| I plur. | insigniti, –ae, –a essemus |
| II plur. | insigniti, –ae, –a essetis |
| III plur. | insigniti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | insignīre |
| II plur. | insignimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | insignītor |
| III sing. | insignītor |
| II plur. | – |
| III plur. | insigniuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| insignitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| insignīri |
| PERFETTO |
| Singolare: | insignitus, –a, –um esse |
| Plurale: | insigniti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| insignitum esse |
| GERUNDIVO |
| insigniendus, –a, –um |
| SUPINO |
| insignitu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSIGNIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
