Declinatore / Coniugatore Latino
PRESENTE |
I sing. | insānĭo |
II sing. | insānis |
III sing. | insānit |
I plur. | insānīmus |
II plur. | insānītis |
III plur. | insānĭunt |
IMPERFETTO |
I sing. | insāniēbam |
II sing. | insāniēbas |
III sing. | insāniēbat |
I plur. | insāniebāmus |
II plur. | insāniebātis |
III plur. | insāniēbant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | insānĭam |
II sing. | insānĭes |
III sing. | insānĭet |
I plur. | insāniēmus |
II plur. | insāniētis |
III plur. | insānĭent |
PERFETTO |
I sing. | insanii o insanivi |
II sing. | insaniisti o insanivisti |
III sing. | insaniit o insanivit |
I plur. | insaniĭmus o insanivĭmus |
II plur. | insaniistis o insanivistis |
III plur. | insaniērunt o insanivērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | insaniĕram o insanivĕram |
II sing. | insaniĕras o insanivĕras |
III sing. | insaniĕrat o insanivĕrat |
I plur. | insanierāmus o insaniverāmus |
II plur. | insanierātis o insaniverātis |
III plur. | insaniĕrant o insanivĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | insaniĕro o insanivĕro |
II sing. | insaniĕris o insanivĕris |
III sing. | insaniĕrit o insanivĕrit |
I plur. | insanierĭmus o insaniverĭmus |
II plur. | insanierĭtis o insaniverĭtis |
III plur. | insaniĕrint o insanivĕrint |
PRESENTE |
I sing. | insānĭam |
II sing. | insānĭas |
III sing. | insānĭat |
I plur. | insāniāmus |
II plur. | insāniātis |
III plur. | insānĭant |
IMPERFETTO |
I sing. | insānīrem |
II sing. | insānīres |
III sing. | insānīret |
I plur. | insānirēmus |
II plur. | insānirētis |
III plur. | insānirent |
PERFETTO |
I sing. | insaniĕrim o insanivĕrim |
II sing. | insaniĕris o insanivĕris |
III sing. | insaniĕrit o insanivĕrit |
I plur. | insanierĭmus o insaniverĭmus |
II plur. | insanierĭtis o insaniverĭtis |
III plur. | insaniĕrint o insanivĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | insaniissem o insanivissem |
II sing. | insaniisses o insanivisses |
III sing. | insaniisset o insanivisset |
I plur. | insaniissēmus o insanivissēmus |
II plur. | insaniissētis o insanivissētis |
III plur. | insaniissent o insanivissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | insāni |
II plur. | insānīte |
FUTURO |
II sing. | insānīto |
III sing. | insānīto |
II plur. | insānitōte |
III plur. | insāniunto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
insāniens, –ientis |
FUTURO |
insanitūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
insānīre |
PERFETTO |
insaniisse o insanivisse |
FUTURO |
Singolare: | insanitūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | insanitūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | insāniendi |
Dativo: | insāniendo |
Accusativo: | ad insāniendum |
Ablativo: | insāniendo |
SUPINO |
insanitum |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSANIO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|