Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | inpugnor |
II sing. | inpugnāris, inpugnāre |
III sing. | inpugnātur |
I plur. | inpugnāmur |
II plur. | inpugnamĭni |
III plur. | inpugnantur |
IMPERFETTO |
I sing. | inpugnābar |
II sing. | inpugnabāris, inpugnabāre |
III sing. | inpugnabātur |
I plur. | inpugnabāmur |
II plur. | inpugnabamĭni |
III plur. | inpugnabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | inpugnābor |
II sing. | inpugnabĕris, inpugnabĕre |
III sing. | inpugnabĭtur |
I plur. | inpugnabĭmur |
II plur. | inpugnabimĭni |
III plur. | inpugnabuntur |
PERFETTO |
I sing. | inpugnatus, –a, –um sum |
II sing. | inpugnatus, –a, –um es |
III sing. | inpugnatus, –a, –um est |
I plur. | inpugnati, –ae, –a sumus |
II plur. | inpugnati, –ae, –a estis |
III plur. | inpugnati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | inpugnatus, –a, –um eram |
II sing. | inpugnatus, –a, –um eras |
III sing. | inpugnatus, –a, –um erat |
I plur. | inpugnati, –ae, –a eramus |
II plur. | inpugnati, –ae, –a eratis |
III plur. | inpugnati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | inpugnatus, –a, –um ero |
II sing. | inpugnatus, –a, –um eris |
III sing. | inpugnatus, –a, –um erit |
I plur. | inpugnati, –ae, –a erimus |
II plur. | inpugnati, –ae, –a eritis |
III plur. | inpugnati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | inpugner |
II sing. | inpugnēris, inpugnēre |
III sing. | inpugnētur |
I plur. | inpugnēmur |
II plur. | inpugnemĭni |
III plur. | inpugnentur |
IMPERFETTO |
I sing. | inpugnārer |
II sing. | inpugnarēris, inpugnarēre |
III sing. | inpugnarētur |
I plur. | inpugnarēmur |
II plur. | inpugnaremĭni |
III plur. | inpugnarentur |
PERFETTO |
I sing. | inpugnatus, –a, –um sim |
II sing. | inpugnatus, –a, –um sis |
III sing. | inpugnatus, –a, –um sit |
I plur. | inpugnati, –ae, –a simus |
II plur. | inpugnati, –ae, –a sitis |
III plur. | inpugnati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | inpugnatus, –a, –um essem |
II sing. | inpugnatus, –a, –um esses |
III sing. | inpugnatus, –a, –um esset |
I plur. | inpugnati, –ae, –a essemus |
II plur. | inpugnati, –ae, –a essetis |
III plur. | inpugnati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | inpugnāre |
II plur. | inpugnamĭni |
FUTURO |
II sing. | inpugnātor |
III sing. | inpugnātor |
II plur. | – |
III plur. | inpugnantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
inpugnatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
inpugnāri |
PERFETTO |
Singolare: | inpugnatus, –a, –um esse |
Plurale: | inpugnati, –ae, –a esse |
FUTURO |
inpugnatum esse |
GERUNDIVO |
inpugnandus, –a, –um |
SUPINO |
inpugnatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INPUGNOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|