Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


innŭor - Diatesi passiva

(innŭo, innŭis, innui, innutum, innŭĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. innŭor
 II sing. innŭĕris, innŭĕre
 III sing. innŭĭtur
 I plur. innŭĭmur
 II plur. innŭimĭni
 III plur. innŭuntur
IMPERFETTO
 I sing. innŭēbar
 II sing. innŭebāris, innŭebāre
 III sing. innŭebātur
 I plur. innŭebāmur
 II plur. innŭebamĭni
 III plur. innŭebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. innŭar
 II sing. innŭēris, innŭēre
 III sing. innŭētur
 I plur. innŭēmur
 II plur. innŭemĭni
 III plur. innŭentur
PERFETTO
 I sing. innutus, –a, –um sum
 II sing. innutus, –a, –um es
 III sing. innutus, –a, –um est
 I plur. innuti, –ae, –a sumus
 II plur. innuti, –ae, –a estis
 III plur. innuti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. innutus, –a, –um eram
 II sing. innutus, –a, –um eras
 III sing. innutus, –a, –um erat
 I plur. innuti, –ae, –a eramus
 II plur. innuti, –ae, –a eratis
 III plur. innuti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. innutus, –a, –um ero
 II sing. innutus, –a, –um eris
 III sing. innutus, –a, –um erit
 I plur. innuti, –ae, –a erimus
 II plur. innuti, –ae, –a eritis
 III plur. innuti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. innŭar
 II sing. innŭāris, innŭāre
 III sing. innŭātur
 I plur. innŭāmur
 II plur. innŭamĭni
 III plur. innŭantur
IMPERFETTO
 I sing. innŭĕrer
 II sing. innŭerēris, innŭerēre
 III sing. innŭerētur
 I plur. innŭerēmur
 II plur. innŭeremĭni
 III plur. innŭerentur
PERFETTO
 I sing. innutus, –a, –um sim
 II sing. innutus, –a, –um sis
 III sing. innutus, –a, –um sit
 I plur. innuti, –ae, –a simus
 II plur. innuti, –ae, –a sitis
 III plur. innuti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. innutus, –a, –um essem
 II sing. innutus, –a, –um esses
 III sing. innutus, –a, –um esset
 I plur. innuti, –ae, –a essemus
 II plur. innuti, –ae, –a essetis
 III plur. innuti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. innŭĕre
 II plur. innŭĭmini
FUTURO
 II sing. innŭĭtor
 III sing. innŭĭtor
 II plur. –
 III plur. innŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 innutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 innŭi
PERFETTO
 Singolare: innutus, –a, –um esse
 Plurale: innuti, –ae, –a esse
FUTURO
 innutum esse
GERUNDIVO
 innŭendus, –a, –um
SUPINO
 innutu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  innŭo innuptae  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INNUOR100}} ---CACHE---