Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ĭnhortor - Diatesi attiva

(ĭnhortor, ĭnhortāris, inhortatus sum, ĭnhortāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ĭnhortor
 II sing. ĭnhortāris, ĭnhortāre
 III sing. ĭnhortātur
 I plur. ĭnhortāmur
 II plur. ĭnhortamĭni
 III plur. ĭnhortantur
IMPERFETTO
 I sing. ĭnhortābar
 II sing. ĭnhortabāris, ĭnhortabāre
 III sing. ĭnhortabātur
 I plur. ĭnhortabāmur
 II plur. ĭnhortabamĭni
 III plur. ĭnhortabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ĭnhortābor
 II sing. ĭnhortabĕris, ĭnhortabĕre
 III sing. ĭnhortabĭtur
 I plur. ĭnhortabĭmur
 II plur. ĭnhortabimĭni
 III plur. ĭnhortabuntur
PERFETTO
 I sing. inhortatus, –a, –um sum
 II sing. inhortatus, –a, –um es
 III sing. inhortatus, –a, –um est
 I plur. inhortati, –ae, –a sumus
 II plur. inhortati, –ae, –a estis
 III plur. inhortati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. inhortatus, –a, –um eram
 II sing. inhortatus, –a, –um eras
 III sing. inhortatus, –a, –um erat
 I plur. inhortati, –ae, –a eramus
 II plur. inhortati, –ae, –a eratis
 III plur. inhortati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. inhortatus, –a, –um ero
 II sing. inhortatus, –a, –um eris
 III sing. inhortatus, –a, –um erit
 I plur. inhortati, –ae, –a erimus
 II plur. inhortati, –ae, –a eritis
 III plur. inhortati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ĭnhorter
 II sing. ĭnhortēris, ĭnhortēre
 III sing. ĭnhortētur
 I plur. ĭnhortēmur
 II plur. ĭnhortemĭni
 III plur. ĭnhortentur
IMPERFETTO
 I sing. ĭnhortārer
 II sing. ĭnhortarēris, ĭnhortarēre
 III sing. ĭnhortarētur
 I plur. ĭnhortarēmur
 II plur. ĭnhortaremĭni
 III plur. ĭnhortarentur
PERFETTO
 I sing. inhortatus, –a, –um sim
 II sing. inhortatus, –a, –um sis
 III sing. inhortatus, –a, –um sit
 I plur. inhortati, –ae, –a simus
 II plur. inhortati, –ae, –a sitis
 III plur. inhortati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. inhortatus, –a, –um essem
 II sing. inhortatus, –a, –um esses
 III sing. inhortatus, –a, –um esset
 I plur. inhortati, –ae, –a essemus
 II plur. inhortati, –ae, –a essetis
 III plur. inhortati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ĭnhortāre
 II plur. ĭnhortamĭni
FUTURO
 II sing. ĭnhortātor
 III sing. ĭnhortātor
 II plur. –
 III plur. ĭnhortantor
INFINITO
PRESENTE
 ĭnhortāri
PERFETTO
 Singolare: inhortatus, –a, –um esse
 Plurale: inhortati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: inhortatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: inhortatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 ĭnhortans, –antis
FUTURO
 inhortatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: inhortatum
 Passivo: inhortatu
GERUNDIO
 Genitivo: ĭnhortandi
 Dativo: ĭnhortando
 Accusativo: ĭnhortandum
 Ablativo: ĭnhortando
 
GERUNDIVO
 ĭnhortandus, –a, –um


<<  inhortatus ĭnhospĭta  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INHORTOR100}} ---CACHE---