Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | infĭtĭor |
II sing. | infĭtĭāris, infĭtĭāre |
III sing. | infĭtĭātur |
I plur. | infĭtĭāmur |
II plur. | infĭtĭamĭni |
III plur. | infĭtĭantur |
IMPERFETTO |
I sing. | infĭtĭābar |
II sing. | infĭtĭabāris, infĭtĭabāre |
III sing. | infĭtĭabātur |
I plur. | infĭtĭabāmur |
II plur. | infĭtĭabamĭni |
III plur. | infĭtĭabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | infĭtĭābor |
II sing. | infĭtĭabĕris, infĭtĭabĕre |
III sing. | infĭtĭabĭtur |
I plur. | infĭtĭabĭmur |
II plur. | infĭtĭabimĭni |
III plur. | infĭtĭabuntur |
PERFETTO |
I sing. | infitiatus, –a, –um sum |
II sing. | infitiatus, –a, –um es |
III sing. | infitiatus, –a, –um est |
I plur. | infitiati, –ae, –a sumus |
II plur. | infitiati, –ae, –a estis |
III plur. | infitiati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | infitiatus, –a, –um eram |
II sing. | infitiatus, –a, –um eras |
III sing. | infitiatus, –a, –um erat |
I plur. | infitiati, –ae, –a eramus |
II plur. | infitiati, –ae, –a eratis |
III plur. | infitiati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | infitiatus, –a, –um ero |
II sing. | infitiatus, –a, –um eris |
III sing. | infitiatus, –a, –um erit |
I plur. | infitiati, –ae, –a erimus |
II plur. | infitiati, –ae, –a eritis |
III plur. | infitiati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | infĭtĭer |
II sing. | infĭtĭēris, infĭtĭēre |
III sing. | infĭtĭētur |
I plur. | infĭtĭēmur |
II plur. | infĭtĭemĭni |
III plur. | infĭtĭentur |
IMPERFETTO |
I sing. | infĭtĭārer |
II sing. | infĭtĭarēris, infĭtĭarēre |
III sing. | infĭtĭarētur |
I plur. | infĭtĭarēmur |
II plur. | infĭtĭaremĭni |
III plur. | infĭtĭarentur |
PERFETTO |
I sing. | infitiatus, –a, –um sim |
II sing. | infitiatus, –a, –um sis |
III sing. | infitiatus, –a, –um sit |
I plur. | infitiati, –ae, –a simus |
II plur. | infitiati, –ae, –a sitis |
III plur. | infitiati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | infitiatus, –a, –um essem |
II sing. | infitiatus, –a, –um esses |
III sing. | infitiatus, –a, –um esset |
I plur. | infitiati, –ae, –a essemus |
II plur. | infitiati, –ae, –a essetis |
III plur. | infitiati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | infĭtĭāre |
II plur. | infĭtĭamĭni |
FUTURO |
II sing. | infĭtĭātor |
III sing. | infĭtĭātor |
II plur. | – |
III plur. | infĭtĭantor |
INFINITO |
PRESENTE |
infĭtĭāri |
PERFETTO |
Singolare: | infitiatus, –a, –um esse |
Plurale: | infitiati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | infitiatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | infitiatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
infĭtĭans, –antis |
FUTURO |
infitiatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | infitiatum |
Passivo: | infitiatu |
GERUNDIO |
Genitivo: | infĭtĭandi |
Dativo: | infĭtĭando |
Accusativo: | infĭtĭandum |
Ablativo: | infĭtĭando |
|
GERUNDIVO |
infĭtĭandus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFITIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|