Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


indūror - Diatesi passiva

(indūro, indūras, induravi, induratum, indūrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. indūror
 II sing. indūrāris, indūrāre
 III sing. indūrātur
 I plur. indūrāmur
 II plur. indūramĭni
 III plur. indūrantur
IMPERFETTO
 I sing. indūrābar
 II sing. indūrabāris, indūrabāre
 III sing. indūrabātur
 I plur. indūrabāmur
 II plur. indūrabamĭni
 III plur. indūrabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. indūrābor
 II sing. indūrabĕris, indūrabĕre
 III sing. indūrabĭtur
 I plur. indūrabĭmur
 II plur. indūrabimĭni
 III plur. indūrabuntur
PERFETTO
 I sing. induratus, –a, –um sum
 II sing. induratus, –a, –um es
 III sing. induratus, –a, –um est
 I plur. indurati, –ae, –a sumus
 II plur. indurati, –ae, –a estis
 III plur. indurati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. induratus, –a, –um eram
 II sing. induratus, –a, –um eras
 III sing. induratus, –a, –um erat
 I plur. indurati, –ae, –a eramus
 II plur. indurati, –ae, –a eratis
 III plur. indurati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. induratus, –a, –um ero
 II sing. induratus, –a, –um eris
 III sing. induratus, –a, –um erit
 I plur. indurati, –ae, –a erimus
 II plur. indurati, –ae, –a eritis
 III plur. indurati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. indūrer
 II sing. indūrēris, indūrēre
 III sing. indūrētur
 I plur. indūrēmur
 II plur. indūremĭni
 III plur. indūrentur
IMPERFETTO
 I sing. indūrārer
 II sing. indūrarēris, indūrarēre
 III sing. indūrarētur
 I plur. indūrarēmur
 II plur. indūraremĭni
 III plur. indūrarentur
PERFETTO
 I sing. induratus, –a, –um sim
 II sing. induratus, –a, –um sis
 III sing. induratus, –a, –um sit
 I plur. indurati, –ae, –a simus
 II plur. indurati, –ae, –a sitis
 III plur. indurati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. induratus, –a, –um essem
 II sing. induratus, –a, –um esses
 III sing. induratus, –a, –um esset
 I plur. indurati, –ae, –a essemus
 II plur. indurati, –ae, –a essetis
 III plur. indurati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. indūrāre
 II plur. indūramĭni
FUTURO
 II sing. indūrātor
 III sing. indūrātor
 II plur. –
 III plur. indūrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 induratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 indūrāri
PERFETTO
 Singolare: induratus, –a, –um esse
 Plurale: indurati, –ae, –a esse
FUTURO
 induratum esse
GERUNDIVO
 indūrandus, –a, –um
SUPINO
 induratu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  indūro Indus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INDUROR100}} ---CACHE---