Declinatore / Coniugatore Latino
incrĕpĭtor - Diatesi passiva
(incrĕpĭto, incrĕpĭtas, increpitavi, increpitatum, incrĕpĭtāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | incrĕpĭtor |
| II sing. | incrĕpĭtāris, incrĕpĭtāre |
| III sing. | incrĕpĭtātur |
| I plur. | incrĕpĭtāmur |
| II plur. | incrĕpĭtamĭni |
| III plur. | incrĕpĭtantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | incrĕpĭtābar |
| II sing. | incrĕpĭtabāris, incrĕpĭtabāre |
| III sing. | incrĕpĭtabātur |
| I plur. | incrĕpĭtabāmur |
| II plur. | incrĕpĭtabamĭni |
| III plur. | incrĕpĭtabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | incrĕpĭtābor |
| II sing. | incrĕpĭtabĕris, incrĕpĭtabĕre |
| III sing. | incrĕpĭtabĭtur |
| I plur. | incrĕpĭtabĭmur |
| II plur. | incrĕpĭtabimĭni |
| III plur. | incrĕpĭtabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | increpitatus, –a, –um sum |
| II sing. | increpitatus, –a, –um es |
| III sing. | increpitatus, –a, –um est |
| I plur. | increpitati, –ae, –a sumus |
| II plur. | increpitati, –ae, –a estis |
| III plur. | increpitati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | increpitatus, –a, –um eram |
| II sing. | increpitatus, –a, –um eras |
| III sing. | increpitatus, –a, –um erat |
| I plur. | increpitati, –ae, –a eramus |
| II plur. | increpitati, –ae, –a eratis |
| III plur. | increpitati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | increpitatus, –a, –um ero |
| II sing. | increpitatus, –a, –um eris |
| III sing. | increpitatus, –a, –um erit |
| I plur. | increpitati, –ae, –a erimus |
| II plur. | increpitati, –ae, –a eritis |
| III plur. | increpitati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | incrĕpĭter |
| II sing. | incrĕpĭtēris, incrĕpĭtēre |
| III sing. | incrĕpĭtētur |
| I plur. | incrĕpĭtēmur |
| II plur. | incrĕpĭtemĭni |
| III plur. | incrĕpĭtentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | incrĕpĭtārer |
| II sing. | incrĕpĭtarēris, incrĕpĭtarēre |
| III sing. | incrĕpĭtarētur |
| I plur. | incrĕpĭtarēmur |
| II plur. | incrĕpĭtaremĭni |
| III plur. | incrĕpĭtarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | increpitatus, –a, –um sim |
| II sing. | increpitatus, –a, –um sis |
| III sing. | increpitatus, –a, –um sit |
| I plur. | increpitati, –ae, –a simus |
| II plur. | increpitati, –ae, –a sitis |
| III plur. | increpitati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | increpitatus, –a, –um essem |
| II sing. | increpitatus, –a, –um esses |
| III sing. | increpitatus, –a, –um esset |
| I plur. | increpitati, –ae, –a essemus |
| II plur. | increpitati, –ae, –a essetis |
| III plur. | increpitati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | incrĕpĭtāre |
| II plur. | incrĕpĭtamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | incrĕpĭtātor |
| III sing. | incrĕpĭtātor |
| II plur. | – |
| III plur. | incrĕpĭtantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| increpitatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| incrĕpĭtāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | increpitatus, –a, –um esse |
| Plurale: | increpitati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| increpitatum esse |
| GERUNDIVO |
| incrĕpĭtandus, –a, –um |
| SUPINO |
| increpitatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCREPITOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
