Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


inceptor - Diatesi passiva

(incepto, inceptas, inceptavi, inceptatum, inceptāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. inceptor
 II sing. inceptāris, inceptāre
 III sing. inceptātur
 I plur. inceptāmur
 II plur. inceptamĭni
 III plur. inceptantur
IMPERFETTO
 I sing. inceptābar
 II sing. inceptabāris, inceptabāre
 III sing. inceptabātur
 I plur. inceptabāmur
 II plur. inceptabamĭni
 III plur. inceptabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. inceptābor
 II sing. inceptabĕris, inceptabĕre
 III sing. inceptabĭtur
 I plur. inceptabĭmur
 II plur. inceptabimĭni
 III plur. inceptabuntur
PERFETTO
 I sing. inceptatus, –a, –um sum
 II sing. inceptatus, –a, –um es
 III sing. inceptatus, –a, –um est
 I plur. inceptati, –ae, –a sumus
 II plur. inceptati, –ae, –a estis
 III plur. inceptati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. inceptatus, –a, –um eram
 II sing. inceptatus, –a, –um eras
 III sing. inceptatus, –a, –um erat
 I plur. inceptati, –ae, –a eramus
 II plur. inceptati, –ae, –a eratis
 III plur. inceptati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. inceptatus, –a, –um ero
 II sing. inceptatus, –a, –um eris
 III sing. inceptatus, –a, –um erit
 I plur. inceptati, –ae, –a erimus
 II plur. inceptati, –ae, –a eritis
 III plur. inceptati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. incepter
 II sing. inceptēris, inceptēre
 III sing. inceptētur
 I plur. inceptēmur
 II plur. inceptemĭni
 III plur. inceptentur
IMPERFETTO
 I sing. inceptārer
 II sing. inceptarēris, inceptarēre
 III sing. inceptarētur
 I plur. inceptarēmur
 II plur. inceptaremĭni
 III plur. inceptarentur
PERFETTO
 I sing. inceptatus, –a, –um sim
 II sing. inceptatus, –a, –um sis
 III sing. inceptatus, –a, –um sit
 I plur. inceptati, –ae, –a simus
 II plur. inceptati, –ae, –a sitis
 III plur. inceptati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. inceptatus, –a, –um essem
 II sing. inceptatus, –a, –um esses
 III sing. inceptatus, –a, –um esset
 I plur. inceptati, –ae, –a essemus
 II plur. inceptati, –ae, –a essetis
 III plur. inceptati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. inceptāre
 II plur. inceptamĭni
FUTURO
 II sing. inceptātor
 III sing. inceptātor
 II plur. –
 III plur. inceptantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 inceptatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 inceptāri
PERFETTO
 Singolare: inceptatus, –a, –um esse
 Plurale: inceptati, –ae, –a esse
FUTURO
 inceptatum esse
GERUNDIVO
 inceptandus, –a, –um
SUPINO
 inceptatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  incepto inceptŏr  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INCEPTOR100}} ---CACHE---