Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | incăvillor |
II sing. | incăvillāris, incăvillāre |
III sing. | incăvillātur |
I plur. | incăvillāmur |
II plur. | incăvillamĭni |
III plur. | incăvillantur |
IMPERFETTO |
I sing. | incăvillābar |
II sing. | incăvillabāris, incăvillabāre |
III sing. | incăvillabātur |
I plur. | incăvillabāmur |
II plur. | incăvillabamĭni |
III plur. | incăvillabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | incăvillābor |
II sing. | incăvillabĕris, incăvillabĕre |
III sing. | incăvillabĭtur |
I plur. | incăvillabĭmur |
II plur. | incăvillabimĭni |
III plur. | incăvillabuntur |
PERFETTO |
I sing. | incavillatus, –a, –um sum |
II sing. | incavillatus, –a, –um es |
III sing. | incavillatus, –a, –um est |
I plur. | incavillati, –ae, –a sumus |
II plur. | incavillati, –ae, –a estis |
III plur. | incavillati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | incavillatus, –a, –um eram |
II sing. | incavillatus, –a, –um eras |
III sing. | incavillatus, –a, –um erat |
I plur. | incavillati, –ae, –a eramus |
II plur. | incavillati, –ae, –a eratis |
III plur. | incavillati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | incavillatus, –a, –um ero |
II sing. | incavillatus, –a, –um eris |
III sing. | incavillatus, –a, –um erit |
I plur. | incavillati, –ae, –a erimus |
II plur. | incavillati, –ae, –a eritis |
III plur. | incavillati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | incăviller |
II sing. | incăvillēris, incăvillēre |
III sing. | incăvillētur |
I plur. | incăvillēmur |
II plur. | incăvillemĭni |
III plur. | incăvillentur |
IMPERFETTO |
I sing. | incăvillārer |
II sing. | incăvillarēris, incăvillarēre |
III sing. | incăvillarētur |
I plur. | incăvillarēmur |
II plur. | incăvillaremĭni |
III plur. | incăvillarentur |
PERFETTO |
I sing. | incavillatus, –a, –um sim |
II sing. | incavillatus, –a, –um sis |
III sing. | incavillatus, –a, –um sit |
I plur. | incavillati, –ae, –a simus |
II plur. | incavillati, –ae, –a sitis |
III plur. | incavillati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | incavillatus, –a, –um essem |
II sing. | incavillatus, –a, –um esses |
III sing. | incavillatus, –a, –um esset |
I plur. | incavillati, –ae, –a essemus |
II plur. | incavillati, –ae, –a essetis |
III plur. | incavillati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | incăvillāre |
II plur. | incăvillamĭni |
FUTURO |
II sing. | incăvillātor |
III sing. | incăvillātor |
II plur. | – |
III plur. | incăvillantor |
INFINITO |
PRESENTE |
incăvillāri |
PERFETTO |
Singolare: | incavillatus, –a, –um esse |
Plurale: | incavillati, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | incavillatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | incavillatūros, –as, –a esse |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
incăvillans, –antis |
FUTURO |
incavillatūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | incavillatum |
Passivo: | incavillatu |
GERUNDIO |
Genitivo: | incăvillandi |
Dativo: | incăvillando |
Accusativo: | incăvillandum |
Ablativo: | incăvillando |
|
GERUNDIVO |
incăvillandus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCAVILLOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|