Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


incăvillor - Diatesi attiva

(incăvillor, incăvillāris, incavillatus sum, incăvillāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. incăvillor
 II sing. incăvillāris, incăvillāre
 III sing. incăvillātur
 I plur. incăvillāmur
 II plur. incăvillamĭni
 III plur. incăvillantur
IMPERFETTO
 I sing. incăvillābar
 II sing. incăvillabāris, incăvillabāre
 III sing. incăvillabātur
 I plur. incăvillabāmur
 II plur. incăvillabamĭni
 III plur. incăvillabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. incăvillābor
 II sing. incăvillabĕris, incăvillabĕre
 III sing. incăvillabĭtur
 I plur. incăvillabĭmur
 II plur. incăvillabimĭni
 III plur. incăvillabuntur
PERFETTO
 I sing. incavillatus, –a, –um sum
 II sing. incavillatus, –a, –um es
 III sing. incavillatus, –a, –um est
 I plur. incavillati, –ae, –a sumus
 II plur. incavillati, –ae, –a estis
 III plur. incavillati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. incavillatus, –a, –um eram
 II sing. incavillatus, –a, –um eras
 III sing. incavillatus, –a, –um erat
 I plur. incavillati, –ae, –a eramus
 II plur. incavillati, –ae, –a eratis
 III plur. incavillati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. incavillatus, –a, –um ero
 II sing. incavillatus, –a, –um eris
 III sing. incavillatus, –a, –um erit
 I plur. incavillati, –ae, –a erimus
 II plur. incavillati, –ae, –a eritis
 III plur. incavillati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. incăviller
 II sing. incăvillēris, incăvillēre
 III sing. incăvillētur
 I plur. incăvillēmur
 II plur. incăvillemĭni
 III plur. incăvillentur
IMPERFETTO
 I sing. incăvillārer
 II sing. incăvillarēris, incăvillarēre
 III sing. incăvillarētur
 I plur. incăvillarēmur
 II plur. incăvillaremĭni
 III plur. incăvillarentur
PERFETTO
 I sing. incavillatus, –a, –um sim
 II sing. incavillatus, –a, –um sis
 III sing. incavillatus, –a, –um sit
 I plur. incavillati, –ae, –a simus
 II plur. incavillati, –ae, –a sitis
 III plur. incavillati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. incavillatus, –a, –um essem
 II sing. incavillatus, –a, –um esses
 III sing. incavillatus, –a, –um esset
 I plur. incavillati, –ae, –a essemus
 II plur. incavillati, –ae, –a essetis
 III plur. incavillati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. incăvillāre
 II plur. incăvillamĭni
FUTURO
 II sing. incăvillātor
 III sing. incăvillātor
 II plur. –
 III plur. incăvillantor
INFINITO
PRESENTE
 incăvillāri
PERFETTO
 Singolare: incavillatus, –a, –um esse
 Plurale: incavillati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: incavillatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: incavillatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 incăvillans, –antis
FUTURO
 incavillatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: incavillatum
 Passivo: incavillatu
GERUNDIO
 Genitivo: incăvillandi
 Dativo: incăvillando
 Accusativo: incăvillandum
 Ablativo: incăvillando
 
GERUNDIVO
 incăvillandus, –a, –um


<<  incavillatus incăvo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INCAVILLOR100}} ---CACHE---