Declinatore / Coniugatore Latino
ĭnămārĭco - Diatesi attiva
(ĭnămārĭco, ĭnămārĭcas, inamaricavi, inamaricatum, ĭnămārĭcāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
PRESENTE |
I sing. | ĭnămārĭco |
II sing. | ĭnămārĭcas |
III sing. | ĭnămārĭcat |
I plur. | ĭnămārĭcāmus |
II plur. | ĭnămārĭcātis |
III plur. | ĭnămārĭcant |
IMPERFETTO |
I sing. | ĭnămārĭcābam |
II sing. | ĭnămārĭcābas |
III sing. | ĭnămārĭcābat |
I plur. | ĭnămārĭcabāmus |
II plur. | ĭnămārĭcabātis |
III plur. | ĭnămārĭcābant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | ĭnămārĭcābo |
II sing. | ĭnămārĭcābis |
III sing. | ĭnămārĭcābit |
I plur. | ĭnămārĭcabĭmus |
II plur. | ĭnămārĭcabĭtis |
III plur. | ĭnămārĭcābunt |
PERFETTO |
I sing. | inamaricavi |
II sing. | inamaricavisti |
III sing. | inamaricavit |
I plur. | inamaricavĭmus |
II plur. | inamaricavistis |
III plur. | inamaricavēreunt, inamaricavēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | inamaricavĕram |
II sing. | inamaricavĕras |
III sing. | inamaricavĕrat |
I plur. | inamaricaverāmus |
II plur. | inamaricaverātis |
III plur. | inamaricavĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | inamaricavĕro |
II sing. | inamaricavĕris |
III sing. | inamaricavĕrit |
I plur. | inamaricaverĭmus |
II plur. | inamaricaverĭtis |
III plur. | inamaricavĕrint |
PRESENTE |
I sing. | ĭnămārĭcem |
II sing. | ĭnămārĭces |
III sing. | ĭnămārĭcet |
I plur. | ĭnămārĭcēmus |
II plur. | ĭnămārĭcētis |
III plur. | ĭnămārĭcent |
IMPERFETTO |
I sing. | ĭnămārĭcārem |
II sing. | ĭnămārĭcāres |
III sing. | ĭnămārĭcāret |
I plur. | ĭnămārĭcarēmus |
II plur. | ĭnămārĭcarētis |
III plur. | ĭnămārĭcārent |
PERFETTO |
I sing. | inamaricavĕrim |
II sing. | inamaricavĕris |
III sing. | inamaricavĕrit |
I plur. | inamaricaverĭmus |
II plur. | inamaricaverĭtis |
III plur. | inamaricavĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | inamaricavissem |
II sing. | inamaricavisses |
III sing. | inamaricavisset |
I plur. | inamaricavissēmus |
II plur. | inamaricavissētis |
III plur. | inamaricavissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | ĭnămārĭca |
II plur. | ĭnămārĭcāte |
FUTURO |
II sing. | ĭnămārĭcāto |
III sing. | ĭnămārĭcāto |
II plur. | ĭnămārĭcatōte |
III plur. | ĭnămārĭcanto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
ĭnămārĭcans, –antis |
FUTURO |
inamaricatūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
ĭnămārĭcāre |
PERFETTO |
inamaricavisse |
FUTURO |
Singolare: | inamaricatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | inamaricatūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | ĭnămārĭcandi |
Dativo: | ĭnămārĭcando |
Accusativo: | ad ĭnămārĭcandum |
Ablativo: | ĭnămārĭcando |
SUPINO |
inamaricatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INAMARICO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|