impŭtātŏr
(impŭtātŏr, imputatoris)sostantivo maschile III declinazione
Vedi la traduzione di questo lemma
MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
impŭtātŏr
Gen.
imputatoris
Dat.
imputatori
Acc.
imputatorem
Abl.
imputatore
Voc.
impŭtātŏr
PLURALE
Nom.
imputatores
Gen.
imputatorum
Dat.
imputatorĭbus
Acc.
imputatores
Abl.
imputatorĭbus
Voc.
imputatores
impŭtātŏr sost. masch. III decl.
---CACHE---

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android