Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


imprŏpĕro - Diatesi attiva

(imprŏpĕro, imprŏpĕras, improperavi, improperatum, imprŏpĕrāre)

verbo intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. imprŏpĕro
 II sing. imprŏpĕras
 III sing. imprŏpĕrat
 I plur. imprŏpĕrāmus
 II plur. imprŏpĕrātis
 III plur. imprŏpĕrant
IMPERFETTO
 I sing. imprŏpĕrābam
 II sing. imprŏpĕrābas
 III sing. imprŏpĕrābat
 I plur. imprŏpĕrabāmus
 II plur. imprŏpĕrabātis
 III plur. imprŏpĕrābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. imprŏpĕrābo
 II sing. imprŏpĕrābis
 III sing. imprŏpĕrābit
 I plur. imprŏpĕrabĭmus
 II plur. imprŏpĕrabĭtis
 III plur. imprŏpĕrābunt
PERFETTO
 I sing. improperavi
 II sing. improperavisti
 III sing. improperavit
 I plur. improperavĭmus
 II plur. improperavistis
 III plur. improperavērunt, improperavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. improperavĕram
 II sing. improperavĕras
 III sing. improperavĕrat
 I plur. improperaverāmus
 II plur. improperaverātis
 III plur. improperavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. improperavĕro
 II sing. improperavĕris
 III sing. improperavĕrit
 I plur. improperaverĭmus
 II plur. improperaverĭtis
 III plur. improperavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. imprŏpĕrem
 II sing. imprŏpĕres
 III sing. imprŏpĕret
 I plur. imprŏpĕrēmus
 II plur. imprŏpĕrētis
 III plur. imprŏpĕrent
IMPERFETTO
 I sing. imprŏpĕrārem
 II sing. imprŏpĕrāres
 III sing. imprŏpĕrāret
 I plur. imprŏpĕrarēmus
 II plur. imprŏpĕrarētis
 III plur. imprŏpĕrārent
PERFETTO
 I sing. improperavĕrim
 II sing. improperavĕris
 III sing. improperavĕrit
 I plur. improperaverĭmus
 II plur. improperaverĭtis
 III plur. improperavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. improperavissem
 II sing. improperavisses
 III sing. improperavisset
 I plur. improperavissēmus
 II plur. improperavissētis
 III plur. improperavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. imprŏpĕra
 II plur. imprŏpĕrāte
FUTURO
 II sing. imprŏpĕrāto
 III sing. imprŏpĕrāto
 II plur. imprŏpĕratōte
 III plur. imprŏpĕranto
PARTICIPIO
PRESENTE
 imprŏpĕrans, –antis
FUTURO
 improperatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 imprŏpĕrāre
PERFETTO
 improperavisse
FUTURO
 Singolare: improperatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: improperatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: imprŏpĕrandi
 Dativo: imprŏpĕrando
 Accusativo: ad imprŏpĕrandum
 Ablativo: imprŏpĕrando
SUPINO
 improperatum



<<  imprŏpĕrĭum imprŏpĕro  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:IMPROPERO100}} ---CACHE---