Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


imprĕcor - Diatesi attiva

(imprĕcor, imprĕcāris, imprecatus sum, imprĕcāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. imprĕcor
 II sing. imprĕcāris, imprĕcāre
 III sing. imprĕcātur
 I plur. imprĕcāmur
 II plur. imprĕcamĭni
 III plur. imprĕcantur
IMPERFETTO
 I sing. imprĕcābar
 II sing. imprĕcabāris, imprĕcabāre
 III sing. imprĕcabātur
 I plur. imprĕcabāmur
 II plur. imprĕcabamĭni
 III plur. imprĕcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. imprĕcābor
 II sing. imprĕcabĕris, imprĕcabĕre
 III sing. imprĕcabĭtur
 I plur. imprĕcabĭmur
 II plur. imprĕcabimĭni
 III plur. imprĕcabuntur
PERFETTO
 I sing. imprecatus, –a, –um sum
 II sing. imprecatus, –a, –um es
 III sing. imprecatus, –a, –um est
 I plur. imprecati, –ae, –a sumus
 II plur. imprecati, –ae, –a estis
 III plur. imprecati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. imprecatus, –a, –um eram
 II sing. imprecatus, –a, –um eras
 III sing. imprecatus, –a, –um erat
 I plur. imprecati, –ae, –a eramus
 II plur. imprecati, –ae, –a eratis
 III plur. imprecati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. imprecatus, –a, –um ero
 II sing. imprecatus, –a, –um eris
 III sing. imprecatus, –a, –um erit
 I plur. imprecati, –ae, –a erimus
 II plur. imprecati, –ae, –a eritis
 III plur. imprecati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. imprĕcer
 II sing. imprĕcēris, imprĕcēre
 III sing. imprĕcētur
 I plur. imprĕcēmur
 II plur. imprĕcemĭni
 III plur. imprĕcentur
IMPERFETTO
 I sing. imprĕcārer
 II sing. imprĕcarēris, imprĕcarēre
 III sing. imprĕcarētur
 I plur. imprĕcarēmur
 II plur. imprĕcaremĭni
 III plur. imprĕcarentur
PERFETTO
 I sing. imprecatus, –a, –um sim
 II sing. imprecatus, –a, –um sis
 III sing. imprecatus, –a, –um sit
 I plur. imprecati, –ae, –a simus
 II plur. imprecati, –ae, –a sitis
 III plur. imprecati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. imprecatus, –a, –um essem
 II sing. imprecatus, –a, –um esses
 III sing. imprecatus, –a, –um esset
 I plur. imprecati, –ae, –a essemus
 II plur. imprecati, –ae, –a essetis
 III plur. imprecati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. imprĕcāre
 II plur. imprĕcamĭni
FUTURO
 II sing. imprĕcātor
 III sing. imprĕcātor
 II plur. –
 III plur. imprĕcantor
INFINITO
PRESENTE
 imprĕcāri
PERFETTO
 Singolare: imprecatus, –a, –um esse
 Plurale: imprecati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: imprecatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: imprecatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 imprĕcans, –antis
FUTURO
 imprecatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: imprecatum
 Passivo: imprecatu
GERUNDIO
 Genitivo: imprĕcandi
 Dativo: imprĕcando
 Accusativo: imprĕcandum
 Ablativo: imprĕcando
 
GERUNDIVO
 imprĕcandus, –a, –um


<<  imprecatus imprensĭbĭlis  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:IMPRECOR100}} ---CACHE---