Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


impĭor - Diatesi passiva

(impĭo, impĭas, impiavi, impiatum, impĭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. impĭor
 II sing. impĭāris, impĭāre
 III sing. impĭātur
 I plur. impĭāmur
 II plur. impĭamĭni
 III plur. impĭantur
IMPERFETTO
 I sing. impĭābar
 II sing. impĭabāris, impĭabāre
 III sing. impĭabātur
 I plur. impĭabāmur
 II plur. impĭabamĭni
 III plur. impĭabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. impĭābor
 II sing. impĭabĕris, impĭabĕre
 III sing. impĭabĭtur
 I plur. impĭabĭmur
 II plur. impĭabimĭni
 III plur. impĭabuntur
PERFETTO
 I sing. impiatus, –a, –um sum
 II sing. impiatus, –a, –um es
 III sing. impiatus, –a, –um est
 I plur. impiati, –ae, –a sumus
 II plur. impiati, –ae, –a estis
 III plur. impiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. impiatus, –a, –um eram
 II sing. impiatus, –a, –um eras
 III sing. impiatus, –a, –um erat
 I plur. impiati, –ae, –a eramus
 II plur. impiati, –ae, –a eratis
 III plur. impiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. impiatus, –a, –um ero
 II sing. impiatus, –a, –um eris
 III sing. impiatus, –a, –um erit
 I plur. impiati, –ae, –a erimus
 II plur. impiati, –ae, –a eritis
 III plur. impiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. impĭer
 II sing. impĭēris, impĭēre
 III sing. impĭētur
 I plur. impĭēmur
 II plur. impĭemĭni
 III plur. impĭentur
IMPERFETTO
 I sing. impĭārer
 II sing. impĭarēris, impĭarēre
 III sing. impĭarētur
 I plur. impĭarēmur
 II plur. impĭaremĭni
 III plur. impĭarentur
PERFETTO
 I sing. impiatus, –a, –um sim
 II sing. impiatus, –a, –um sis
 III sing. impiatus, –a, –um sit
 I plur. impiati, –ae, –a simus
 II plur. impiati, –ae, –a sitis
 III plur. impiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. impiatus, –a, –um essem
 II sing. impiatus, –a, –um esses
 III sing. impiatus, –a, –um esset
 I plur. impiati, –ae, –a essemus
 II plur. impiati, –ae, –a essetis
 III plur. impiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. impĭāre
 II plur. impĭamĭni
FUTURO
 II sing. impĭātor
 III sing. impĭātor
 II plur. –
 III plur. impĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 impiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 impĭāri
PERFETTO
 Singolare: impiatus, –a, –um esse
 Plurale: impiati, –ae, –a esse
FUTURO
 impiatum esse
GERUNDIVO
 impĭandus, –a, –um
SUPINO
 impiatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  impĭo impĭus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:IMPIOR100}} ---CACHE---