Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


impĕtror - Diatesi passiva

(impĕtro, impĕtras, impetravi, impetratum, impĕtrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. impĕtror
 II sing. impĕtrāris, impĕtrāre
 III sing. impĕtrātur
 I plur. impĕtrāmur
 II plur. impĕtramĭni
 III plur. impĕtrantur
IMPERFETTO
 I sing. impĕtrābar
 II sing. impĕtrabāris, impĕtrabāre
 III sing. impĕtrabātur
 I plur. impĕtrabāmur
 II plur. impĕtrabamĭni
 III plur. impĕtrabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. impĕtrābor
 II sing. impĕtrabĕris, impĕtrabĕre
 III sing. impĕtrabĭtur
 I plur. impĕtrabĭmur
 II plur. impĕtrabimĭni
 III plur. impĕtrabuntur
PERFETTO
 I sing. impetratus, –a, –um sum
 II sing. impetratus, –a, –um es
 III sing. impetratus, –a, –um est
 I plur. impetrati, –ae, –a sumus
 II plur. impetrati, –ae, –a estis
 III plur. impetrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. impetratus, –a, –um eram
 II sing. impetratus, –a, –um eras
 III sing. impetratus, –a, –um erat
 I plur. impetrati, –ae, –a eramus
 II plur. impetrati, –ae, –a eratis
 III plur. impetrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. impetratus, –a, –um ero
 II sing. impetratus, –a, –um eris
 III sing. impetratus, –a, –um erit
 I plur. impetrati, –ae, –a erimus
 II plur. impetrati, –ae, –a eritis
 III plur. impetrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. impĕtrer
 II sing. impĕtrēris, impĕtrēre
 III sing. impĕtrētur
 I plur. impĕtrēmur
 II plur. impĕtremĭni
 III plur. impĕtrentur
IMPERFETTO
 I sing. impĕtrārer
 II sing. impĕtrarēris, impĕtrarēre
 III sing. impĕtrarētur
 I plur. impĕtrarēmur
 II plur. impĕtraremĭni
 III plur. impĕtrarentur
PERFETTO
 I sing. impetratus, –a, –um sim
 II sing. impetratus, –a, –um sis
 III sing. impetratus, –a, –um sit
 I plur. impetrati, –ae, –a simus
 II plur. impetrati, –ae, –a sitis
 III plur. impetrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. impetratus, –a, –um essem
 II sing. impetratus, –a, –um esses
 III sing. impetratus, –a, –um esset
 I plur. impetrati, –ae, –a essemus
 II plur. impetrati, –ae, –a essetis
 III plur. impetrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. impĕtrāre
 II plur. impĕtramĭni
FUTURO
 II sing. impĕtrātor
 III sing. impĕtrātor
 II plur. –
 III plur. impĕtrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 impetratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 impĕtrāri
PERFETTO
 Singolare: impetratus, –a, –um esse
 Plurale: impetrati, –ae, –a esse
FUTURO
 impetratum esse
GERUNDIVO
 impĕtrandus, –a, –um
SUPINO
 impetratu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  impĕtro impĕtŭōsus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:IMPETROR100}} ---CACHE---