Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ignĭor - Diatesi passiva

(ignĭo, ignis, ignivi, ignitum, ignīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ignĭor
 II sing. ignīris, ignīre
 III sing. ignītur
 I plur. ignīmur
 II plur. ignimĭni
 III plur. igniuntur
IMPERFETTO
 I sing. igniēbar
 II sing. igniebāris, igniebāre
 III sing. igniebātur
 I plur. igniebāmur
 II plur. igniebamĭni
 III plur. igniebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ignĭar
 II sing. igniēris, igniēre
 III sing. igniētur
 I plur. igniēmur
 II plur. igniemĭni
 III plur. ignientur
PERFETTO
 I sing. ignitus, –a, –um sum
 II sing. ignitus, –a, –um es
 III sing. ignitus, –a, –um est
 I plur. igniti, –ae, –a sumus
 II plur. igniti, –ae, –a estis
 III plur. igniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. ignitus, –a, –um eram
 II sing. ignitus, –a, –um eras
 III sing. ignitus, –a, –um erat
 I plur. igniti, –ae, –a eramus
 II plur. igniti, –ae, –a eratis
 III plur. igniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. ignitus, –a, –um ero
 II sing. ignitus, –a, –um eris
 III sing. ignitus, –a, –um erit
 I plur. igniti, –ae, –a erimus
 II plur. igniti, –ae, –a eritis
 III plur. igniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ignĭar
 II sing. igniāris, igniāre
 III sing. igniātur
 I plur. igniāmur
 II plur. igniamĭni
 III plur. igniantur
IMPERFETTO
 I sing. ignīrer
 II sing. ignirēris, ignivirēre
 III sing. ignirētur
 I plur. ignirēmur
 II plur. ignirēmini
 III plur. ignirentur
PERFETTO
 I sing. ignitus, –a, –um sim
 II sing. ignitus, –a, –um sis
 III sing. ignitus, –a, –um sit
 I plur. igniti, –ae, –a simus
 II plur. igniti, –ae, –a sitis
 III plur. igniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. ignitus, –a, –um essem
 II sing. ignitus, –a, –um esses
 III sing. ignitus, –a, –um esset
 I plur. igniti, –ae, –a essemus
 II plur. igniti, –ae, –a essetis
 III plur. igniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ignīre
 II plur. ignimĭni
FUTURO
 II sing. ignītor
 III sing. ignītor
 II plur. –
 III plur. igniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 ignitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ignīri
PERFETTO
 Singolare: ignitus, –a, –um esse
 Plurale: igniti, –ae, –a esse
FUTURO
 ignitum esse
GERUNDIVO
 igniendus, –a, –um
SUPINO
 ignitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ignĭo ignĭpēs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:IGNIOR100}} ---CACHE---