Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA DEPONENTE: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | hortor |
| II sing. | hortāris, hortāre |
| III sing. | hortātur |
| I plur. | hortāmur |
| II plur. | hortamĭni |
| III plur. | hortantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | hortābar |
| II sing. | hortabāris, hortabāre |
| III sing. | hortabātur |
| I plur. | hortabāmur |
| II plur. | hortabamĭni |
| III plur. | hortabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | hortābor |
| II sing. | hortabĕris, hortabĕre |
| III sing. | hortabĭtur |
| I plur. | hortabĭmur |
| II plur. | hortabimĭni |
| III plur. | hortabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | hortatus, –a, –um sum |
| II sing. | hortatus, –a, –um es |
| III sing. | hortatus, –a, –um est |
| I plur. | hortati, –ae, –a sumus |
| II plur. | hortati, –ae, –a estis |
| III plur. | hortati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | hortatus, –a, –um eram |
| II sing. | hortatus, –a, –um eras |
| III sing. | hortatus, –a, –um erat |
| I plur. | hortati, –ae, –a eramus |
| II plur. | hortati, –ae, –a eratis |
| III plur. | hortati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | hortatus, –a, –um ero |
| II sing. | hortatus, –a, –um eris |
| III sing. | hortatus, –a, –um erit |
| I plur. | hortati, –ae, –a erimus |
| II plur. | hortati, –ae, –a eritis |
| III plur. | hortati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | horter |
| II sing. | hortēris, hortēre |
| III sing. | hortētur |
| I plur. | hortēmur |
| II plur. | hortemĭni |
| III plur. | hortentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | hortārer |
| II sing. | hortarēris, hortarēre |
| III sing. | hortarētur |
| I plur. | hortarēmur |
| II plur. | hortaremĭni |
| III plur. | hortarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | hortatus, –a, –um sim |
| II sing. | hortatus, –a, –um sis |
| III sing. | hortatus, –a, –um sit |
| I plur. | hortati, –ae, –a simus |
| II plur. | hortati, –ae, –a sitis |
| III plur. | hortati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | hortatus, –a, –um essem |
| II sing. | hortatus, –a, –um esses |
| III sing. | hortatus, –a, –um esset |
| I plur. | hortati, –ae, –a essemus |
| II plur. | hortati, –ae, –a essetis |
| III plur. | hortati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | hortāre |
| II plur. | hortamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | hortātor |
| III sing. | hortātor |
| II plur. | – |
| III plur. | hortantor |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| hortāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | hortatus, –a, –um esse |
| Plurale: | hortati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| Singolare: | hortatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | hortatūros, –as, –a esse |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| hortans, –antis |
| FUTURO |
| hortatūrūs, –a, –ūm |
| SUPINO |
| Attivo: | hortatum |
| Passivo: | hortatu |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | hortandi |
| Dativo: | hortando |
| Accusativo: | hortandum |
| Ablativo: | hortando |
| |
| GERUNDIVO |
| hortandus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:HORTOR200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
