Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


grunnĭo - Diatesi attiva

(grunnĭo, grunnis, grunnii, grunnitum, grunnīre)

verbo intransitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. grunnĭo
 II sing. grunnis
 III sing. grunnit
 I plur. grunnīmus
 II plur. grunnītis
 III plur. grunnĭunt
IMPERFETTO
 I sing. grunniēbam
 II sing. grunniēbas
 III sing. grunniēbat
 I plur. grunniebāmus
 II plur. grunniebātis
 III plur. grunniēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. grunnĭam
 II sing. grunnĭes
 III sing. grunnĭet
 I plur. grunniēmus
 II plur. grunniētis
 III plur. grunnĭent
PERFETTO
 I sing. grunnii o grunnivi
 II sing. grunniisti o grunnivisti
 III sing. grunniit o grunnivit
 I plur. grunniĭmus o grunnivĭmus
 II plur. grunniistis o grunnivistis
 III plur. grunniērunt o grunnivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. grunniĕram o grunnivĕram
 II sing. grunniĕras o grunnivĕras
 III sing. grunniĕrat o grunnivĕrat
 I plur. grunnierāmus o grunniverāmus
 II plur. grunnierātis o grunniverātis
 III plur. grunniĕrant o grunnivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. grunniĕro o grunnivĕro
 II sing. grunniĕris o grunnivĕris
 III sing. grunniĕrit o grunnivĕrit
 I plur. grunnierĭmus o grunniverĭmus
 II plur. grunnierĭtis o grunniverĭtis
 III plur. grunniĕrint o grunnivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. grunnĭam
 II sing. grunnĭas
 III sing. grunnĭat
 I plur. grunniāmus
 II plur. grunniātis
 III plur. grunnĭant
IMPERFETTO
 I sing. grunnīrem
 II sing. grunnīres
 III sing. grunnīret
 I plur. grunnirēmus
 II plur. grunnirētis
 III plur. grunnirent
PERFETTO
 I sing. grunniĕrim o grunnivĕrim
 II sing. grunniĕris o grunnivĕris
 III sing. grunniĕrit o grunnivĕrit
 I plur. grunnierĭmus o grunniverĭmus
 II plur. grunnierĭtis o grunniverĭtis
 III plur. grunniĕrint o grunnivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. grunniissem o grunnivissem
 II sing. grunniisses o grunnivisses
 III sing. grunniisset o grunnivisset
 I plur. grunniissēmus o grunnivissēmus
 II plur. grunniissētis o grunnivissētis
 III plur. grunniissent o grunnivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. grunni
 II plur. grunnīte
FUTURO
 II sing. grunnīto
 III sing. grunnīto
 II plur. grunnitōte
 III plur. grunniunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 grunniens, –ientis
FUTURO
 grunnitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 grunnīre
PERFETTO
 grunniisse o grunnivisse
FUTURO
 Singolare: grunnitūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: grunnitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: grunniendi
 Dativo: grunniendo
 Accusativo: ad grunniendum
 Ablativo: grunniendo
SUPINO
 grunnitum



<<  grunniens grunnitūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:GRUNNIO100}} ---CACHE---