Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


gĕmĭnor - Diatesi passiva

(gĕmĭno, gĕmĭnas, geminavi, geminatum, gĕmĭnāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. gĕmĭnor
 II sing. gĕmĭnāris, gĕmĭnāre
 III sing. gĕmĭnātur
 I plur. gĕmĭnāmur
 II plur. gĕmĭnamĭni
 III plur. gĕmĭnantur
IMPERFETTO
 I sing. gĕmĭnābar
 II sing. gĕmĭnabāris, gĕmĭnabāre
 III sing. gĕmĭnabātur
 I plur. gĕmĭnabāmur
 II plur. gĕmĭnabamĭni
 III plur. gĕmĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. gĕmĭnābor
 II sing. gĕmĭnabĕris, gĕmĭnabĕre
 III sing. gĕmĭnabĭtur
 I plur. gĕmĭnabĭmur
 II plur. gĕmĭnabimĭni
 III plur. gĕmĭnabuntur
PERFETTO
 I sing. geminatus, –a, –um sum
 II sing. geminatus, –a, –um es
 III sing. geminatus, –a, –um est
 I plur. geminati, –ae, –a sumus
 II plur. geminati, –ae, –a estis
 III plur. geminati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. geminatus, –a, –um eram
 II sing. geminatus, –a, –um eras
 III sing. geminatus, –a, –um erat
 I plur. geminati, –ae, –a eramus
 II plur. geminati, –ae, –a eratis
 III plur. geminati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. geminatus, –a, –um ero
 II sing. geminatus, –a, –um eris
 III sing. geminatus, –a, –um erit
 I plur. geminati, –ae, –a erimus
 II plur. geminati, –ae, –a eritis
 III plur. geminati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. gĕmĭner
 II sing. gĕmĭnēris, gĕmĭnēre
 III sing. gĕmĭnētur
 I plur. gĕmĭnēmur
 II plur. gĕmĭnemĭni
 III plur. gĕmĭnentur
IMPERFETTO
 I sing. gĕmĭnārer
 II sing. gĕmĭnarēris, gĕmĭnarēre
 III sing. gĕmĭnarētur
 I plur. gĕmĭnarēmur
 II plur. gĕmĭnaremĭni
 III plur. gĕmĭnarentur
PERFETTO
 I sing. geminatus, –a, –um sim
 II sing. geminatus, –a, –um sis
 III sing. geminatus, –a, –um sit
 I plur. geminati, –ae, –a simus
 II plur. geminati, –ae, –a sitis
 III plur. geminati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. geminatus, –a, –um essem
 II sing. geminatus, –a, –um esses
 III sing. geminatus, –a, –um esset
 I plur. geminati, –ae, –a essemus
 II plur. geminati, –ae, –a essetis
 III plur. geminati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. gĕmĭnāre
 II plur. gĕmĭnamĭni
FUTURO
 II sing. gĕmĭnātor
 III sing. gĕmĭnātor
 II plur. –
 III plur. gĕmĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 geminatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 gĕmĭnāri
PERFETTO
 Singolare: geminatus, –a, –um esse
 Plurale: geminati, –ae, –a esse
FUTURO
 geminatum esse
GERUNDIVO
 gĕmĭnandus, –a, –um
SUPINO
 geminatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  gĕmĭno gĕmĭnus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:GEMINOR100}} ---CACHE---