exporgor - Diatesi passiva
(exporgo, exporgis, exporrexi, exporrectum, exporgĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exporgor
II sing.
exporgĕris, exporgĕre
III sing.
exporgĭtur
I plur.
exporgĭmur
II plur.
exporgimĭni
III plur.
exporguntur
IMPERFETTO
I sing.
exporgēbar
II sing.
exporgebāris, exporgebāre
III sing.
exporgebātur
I plur.
exporgebāmur
II plur.
exporgebamĭni
III plur.
exporgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exporgar
II sing.
exporgēris, exporgēre
III sing.
exporgētur
I plur.
exporgēmur
II plur.
exporgemĭni
III plur.
exporgentur
PERFETTO
I sing.
exporrectus, –a, –um sum
II sing.
exporrectus, –a, –um es
III sing.
exporrectus, –a, –um est
I plur.
exporrecti, –ae, –a sumus
II plur.
exporrecti, –ae, –a estis
III plur.
exporrecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exporrectus, –a, –um eram
II sing.
exporrectus, –a, –um eras
III sing.
exporrectus, –a, –um erat
I plur.
exporrecti, –ae, –a eramus
II plur.
exporrecti, –ae, –a eratis
III plur.
exporrecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exporrectus, –a, –um ero
II sing.
exporrectus, –a, –um eris
III sing.
exporrectus, –a, –um erit
I plur.
exporrecti, –ae, –a erimus
II plur.
exporrecti, –ae, –a eritis
III plur.
exporrecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exporgar
II sing.
exporgāris, exporgāre
III sing.
exporgātur
I plur.
exporgāmur
II plur.
exporgamĭni
III plur.
exporgantur
IMPERFETTO
I sing.
exporgĕrer
II sing.
exporgerēris, exporgerēre
III sing.
exporgerētur
I plur.
exporgerēmur
II plur.
exporgeremĭni
III plur.
exporgerentur
PERFETTO
I sing.
exporrectus, –a, –um sim
II sing.
exporrectus, –a, –um sis
III sing.
exporrectus, –a, –um sit
I plur.
exporrecti, –ae, –a simus
II plur.
exporrecti, –ae, –a sitis
III plur.
exporrecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exporrectus, –a, –um essem
II sing.
exporrectus, –a, –um esses
III sing.
exporrectus, –a, –um esset
I plur.
exporrecti, –ae, –a essemus
II plur.
exporrecti, –ae, –a essetis
III plur.
exporrecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exporgĕre
II plur.
exporgimĭni
FUTURO
II sing.
exporgĭtor
III sing.
exporgĭtor
II plur.
–
III plur.
exporguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
exporrectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exporgi
PERFETTO
Singolare:
exporrectus, –a, –um esse
Plurale:
exporrecti, –ae, –a esse
FUTURO
exporrectum esse
GERUNDIVO
exporgendus, –a, –um
SUPINO
exporrectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
exporgor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android