expellor - Diatesi passiva
(expello, expellis, expuli, expulsum, expellĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
expellor
II sing.
expellĕris, expellĕre
III sing.
expellĭtur
I plur.
expellĭmur
II plur.
expellimĭni
III plur.
expelluntur
IMPERFETTO
I sing.
expellēbar
II sing.
expellebāris, expellebāre
III sing.
expellebātur
I plur.
expellebāmur
II plur.
expellebamĭni
III plur.
expellebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
expellar
II sing.
expellēris, expellēre
III sing.
expellētur
I plur.
expellēmur
II plur.
expellemĭni
III plur.
expellentur
PERFETTO
I sing.
expulsus, –a, –um sum
II sing.
expulsus, –a, –um es
III sing.
expulsus, –a, –um est
I plur.
expulsi, –ae, –a sumus
II plur.
expulsi, –ae, –a estis
III plur.
expulsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expulsus, –a, –um eram
II sing.
expulsus, –a, –um eras
III sing.
expulsus, –a, –um erat
I plur.
expulsi, –ae, –a eramus
II plur.
expulsi, –ae, –a eratis
III plur.
expulsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
expulsus, –a, –um ero
II sing.
expulsus, –a, –um eris
III sing.
expulsus, –a, –um erit
I plur.
expulsi, –ae, –a erimus
II plur.
expulsi, –ae, –a eritis
III plur.
expulsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
expellar
II sing.
expellāris, expellāre
III sing.
expellātur
I plur.
expellāmur
II plur.
expellamĭni
III plur.
expellantur
IMPERFETTO
I sing.
expellĕrer
II sing.
expellerēris, expellerēre
III sing.
expellerētur
I plur.
expellerēmur
II plur.
expelleremĭni
III plur.
expellerentur
PERFETTO
I sing.
expulsus, –a, –um sim
II sing.
expulsus, –a, –um sis
III sing.
expulsus, –a, –um sit
I plur.
expulsi, –ae, –a simus
II plur.
expulsi, –ae, –a sitis
III plur.
expulsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
expulsus, –a, –um essem
II sing.
expulsus, –a, –um esses
III sing.
expulsus, –a, –um esset
I plur.
expulsi, –ae, –a essemus
II plur.
expulsi, –ae, –a essetis
III plur.
expulsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
expellĕre
II plur.
expellimĭni
FUTURO
II sing.
expellĭtor
III sing.
expellĭtor
II plur.
–
III plur.
expelluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
expulsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
expelli
PERFETTO
Singolare:
expulsus, –a, –um esse
Plurale:
expulsi, –ae, –a esse
FUTURO
expulsum esse
GERUNDIVO
expellendus, –a, –um
SUPINO
expulsu
Vedi la forma attiva di questo lemma
expellor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android