Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


existumor - Diatesi passiva

(existumo, existumas, existumavi, existumatum, existumāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. existumor
 II sing. existumāris, existumāre
 III sing. existumātur
 I plur. existumāmur
 II plur. existumamĭni
 III plur. existumantur
IMPERFETTO
 I sing. existumābar
 II sing. existumabāris, existumabāre
 III sing. existumabātur
 I plur. existumabāmur
 II plur. existumabamĭni
 III plur. existumabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. existumābor
 II sing. existumabĕris, existumabĕre
 III sing. existumabĭtur
 I plur. existumabĭmur
 II plur. existumabimĭni
 III plur. existumabuntur
PERFETTO
 I sing. existumatus, –a, –um sum
 II sing. existumatus, –a, –um es
 III sing. existumatus, –a, –um est
 I plur. existumati, –ae, –a sumus
 II plur. existumati, –ae, –a estis
 III plur. existumati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. existumatus, –a, –um eram
 II sing. existumatus, –a, –um eras
 III sing. existumatus, –a, –um erat
 I plur. existumati, –ae, –a eramus
 II plur. existumati, –ae, –a eratis
 III plur. existumati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. existumatus, –a, –um ero
 II sing. existumatus, –a, –um eris
 III sing. existumatus, –a, –um erit
 I plur. existumati, –ae, –a erimus
 II plur. existumati, –ae, –a eritis
 III plur. existumati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. existumer
 II sing. existumēris, existumēre
 III sing. existumētur
 I plur. existumēmur
 II plur. existumemĭni
 III plur. existumentur
IMPERFETTO
 I sing. existumārer
 II sing. existumarēris, existumarēre
 III sing. existumarētur
 I plur. existumarēmur
 II plur. existumaremĭni
 III plur. existumarentur
PERFETTO
 I sing. existumatus, –a, –um sim
 II sing. existumatus, –a, –um sis
 III sing. existumatus, –a, –um sit
 I plur. existumati, –ae, –a simus
 II plur. existumati, –ae, –a sitis
 III plur. existumati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. existumatus, –a, –um essem
 II sing. existumatus, –a, –um esses
 III sing. existumatus, –a, –um esset
 I plur. existumati, –ae, –a essemus
 II plur. existumati, –ae, –a essetis
 III plur. existumati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. existumāre
 II plur. existumamĭni
FUTURO
 II sing. existumātor
 III sing. existumātor
 II plur. –
 III plur. existumantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 existumatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 existumāri
PERFETTO
 Singolare: existumatus, –a, –um esse
 Plurale: existumati, –ae, –a esse
FUTURO
 existumatum esse
GERUNDIVO
 existumandus, –a, –um
SUPINO
 existumatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  existumo exĭtĭābĭlis  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EXISTUMOR100}} ---CACHE---