PERFETTO |
I sing. | exinanii o exinanivi |
II sing. | exinaniisti o exinanivisti |
III sing. | exinaniit o exinanivit |
I plur. | exinaniĭmus o exinanivĭmus |
II plur. | exinaniistis o exinanivistis |
III plur. | exinaniērunt o exinanivērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | exinaniĕram o exinanivĕram |
II sing. | exinaniĕras o exinanivĕras |
III sing. | exinaniĕrat o exinanivĕrat |
I plur. | exinanierāmus o exinaniverāmus |
II plur. | exinanierātis o exinaniverātis |
III plur. | exinaniĕrant o exinanivĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | exinaniĕro o exinanivĕro |
II sing. | exinaniĕris o exinanivĕris |
III sing. | exinaniĕrit o exinanivĕrit |
I plur. | exinanierĭmus o exinaniverĭmus |
II plur. | exinanierĭtis o exinaniverĭtis |
III plur. | exinaniĕrint o exinanivĕrint |