Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


exercĕor - Diatesi passiva

(exercĕo, exerces, exercui, exercitum, exercēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. exercĕor
 II sing. exercēris, exercēre
 III sing. exercētur
 I plur. exercēmur
 II plur. exercemĭni
 III plur. exercentur
IMPERFETTO
 I sing. exercēbar
 II sing. exercebāris
 III sing. exercebātur
 I plur. exercebāmur
 II plur. exercebamĭni
 III plur. exercebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. exercēbor
 II sing. exercebĕris, exercebĕre
 III sing. exercebĭtur
 I plur. exercebĭmur
 II plur. exercebimĭni
 III plur. exercebuntur
PERFETTO
 I sing. exercitus, –a, –um sum
 II sing. exercitus, –a, –um es
 III sing. exercitus, –a, –um est
 I plur. exerciti, –ae, –a sumus
 II plur. exerciti, –ae, –a estis
 III plur. exerciti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. exercitus, –a, –um eram
 II sing. exercitus, –a, –um eras
 III sing. exercitus, –a, –um erat
 I plur. exerciti, –ae, –a eramus
 II plur. exerciti, –ae, –a eratis
 III plur. exerciti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. exercitus, –a, –um ero
 II sing. exercitus, –a, –um eris
 III sing. exercitus, –a, –um erit
 I plur. exerciti, –ae, –a erimus
 II plur. exerciti, –ae, –a eritis
 III plur. exerciti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. exercĕar
 II sing. exerceāris, exerceāre
 III sing. exerceātur
 I plur. exerceāmur
 II plur. exerceamĭni
 III plur. exerceantur
IMPERFETTO
 I sing. exercērer
 II sing. exercerēris, exercerēre
 III sing. exercerētur
 I plur. exercerēmur
 II plur. exerceremĭni
 III plur. exercerentur
PERFETTO
 I sing. exercitus, –a, –um sim
 II sing. exercitus, –a, –um sis
 III sing. exercitus, –a, –um sit
 I plur. exerciti, –ae, –a simus
 II plur. exerciti, –ae, –a sitis
 III plur. exerciti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. exercitus, –a, –um essem
 II sing. exercitus, –a, –um esses
 III sing. exercitus, –a, –um esset
 I plur. exerciti, –ae, –a essemus
 II plur. exerciti, –ae, –a essetis
 III plur. exerciti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. exercēre
 II plur. exercemĭni
FUTURO
 II sing. exercētor
 III sing. exercētor
 II plur. –
 III plur. exercentor
PARTICIPIO
PERFETTO
 exercitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 exercēri
PERFETTO
 Singolare: exercitus, –a, –um esse
 Plurale: exerciti, –ae, –a esse
FUTURO
 exercitum esse
GERUNDIVO
 exercendus, –a, –um
SUPINO
 exercitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  exercĕo exercĭbĭlis  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EXERCEOR100}} ---CACHE---