ērŏgĭtor - Diatesi passiva

(ērŏgĭto, ērŏgĭtas, ērŏgĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ērŏgĭtor
II sing.
ērŏgĭtāris, ērŏgĭtāre
III sing.
ērŏgĭtātur
I plur.
ērŏgĭtāmur
II plur.
ērŏgĭtamĭni
III plur.
ērŏgĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
ērŏgĭtābar
II sing.
ērŏgĭtabāris, ērŏgĭtabāre
III sing.
ērŏgĭtabātur
I plur.
ērŏgĭtabāmur
II plur.
ērŏgĭtabamĭni
III plur.
ērŏgĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ērŏgĭtābor
II sing.
ērŏgĭtabĕris, ērŏgĭtabĕre
III sing.
ērŏgĭtabĭtur
I plur.
ērŏgĭtabĭmur
II plur.
ērŏgĭtabimĭni
III plur.
ērŏgĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ērŏgĭter
II sing.
ērŏgĭtēris, ērŏgĭtēre
III sing.
ērŏgĭtētur
I plur.
ērŏgĭtēmur
II plur.
ērŏgĭtemĭni
III plur.
ērŏgĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
ērŏgĭtārer
II sing.
ērŏgĭtarēris, ērŏgĭtarēre
III sing.
ērŏgĭtarētur
I plur.
ērŏgĭtarēmur
II plur.
ērŏgĭtaremĭni
III plur.
ērŏgĭtarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ērŏgĭtāre
II plur.
ērŏgĭtamĭni
FUTURO
II sing.
ērŏgĭtātor
III sing.
ērŏgĭtātor
II plur.
III plur.
ērŏgĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
ērŏgĭtāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
ērŏgĭtandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EROGITOR100}}
---CACHE---