Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēnuntĭor - Diatesi passiva

(ēnuntĭo, ēnuntĭas, enuntiavi, enuntiatum, ēnuntĭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēnuntĭor
 II sing. ēnuntĭāris, ēnuntĭāre
 III sing. ēnuntĭātur
 I plur. ēnuntĭāmur
 II plur. ēnuntĭamĭni
 III plur. ēnuntĭantur
IMPERFETTO
 I sing. ēnuntĭābar
 II sing. ēnuntĭabāris, ēnuntĭabāre
 III sing. ēnuntĭabātur
 I plur. ēnuntĭabāmur
 II plur. ēnuntĭabamĭni
 III plur. ēnuntĭabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēnuntĭābor
 II sing. ēnuntĭabĕris, ēnuntĭabĕre
 III sing. ēnuntĭabĭtur
 I plur. ēnuntĭabĭmur
 II plur. ēnuntĭabimĭni
 III plur. ēnuntĭabuntur
PERFETTO
 I sing. enuntiatus, –a, –um sum
 II sing. enuntiatus, –a, –um es
 III sing. enuntiatus, –a, –um est
 I plur. enuntiati, –ae, –a sumus
 II plur. enuntiati, –ae, –a estis
 III plur. enuntiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. enuntiatus, –a, –um eram
 II sing. enuntiatus, –a, –um eras
 III sing. enuntiatus, –a, –um erat
 I plur. enuntiati, –ae, –a eramus
 II plur. enuntiati, –ae, –a eratis
 III plur. enuntiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. enuntiatus, –a, –um ero
 II sing. enuntiatus, –a, –um eris
 III sing. enuntiatus, –a, –um erit
 I plur. enuntiati, –ae, –a erimus
 II plur. enuntiati, –ae, –a eritis
 III plur. enuntiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēnuntĭer
 II sing. ēnuntĭēris, ēnuntĭēre
 III sing. ēnuntĭētur
 I plur. ēnuntĭēmur
 II plur. ēnuntĭemĭni
 III plur. ēnuntĭentur
IMPERFETTO
 I sing. ēnuntĭārer
 II sing. ēnuntĭarēris, ēnuntĭarēre
 III sing. ēnuntĭarētur
 I plur. ēnuntĭarēmur
 II plur. ēnuntĭaremĭni
 III plur. ēnuntĭarentur
PERFETTO
 I sing. enuntiatus, –a, –um sim
 II sing. enuntiatus, –a, –um sis
 III sing. enuntiatus, –a, –um sit
 I plur. enuntiati, –ae, –a simus
 II plur. enuntiati, –ae, –a sitis
 III plur. enuntiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. enuntiatus, –a, –um essem
 II sing. enuntiatus, –a, –um esses
 III sing. enuntiatus, –a, –um esset
 I plur. enuntiati, –ae, –a essemus
 II plur. enuntiati, –ae, –a essetis
 III plur. enuntiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēnuntĭāre
 II plur. ēnuntĭamĭni
FUTURO
 II sing. ēnuntĭātor
 III sing. ēnuntĭātor
 II plur. –
 III plur. ēnuntĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 enuntiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ēnuntĭāri
PERFETTO
 Singolare: enuntiatus, –a, –um esse
 Plurale: enuntiati, –ae, –a esse
FUTURO
 enuntiatum esse
GERUNDIVO
 ēnuntĭandus, –a, –um
SUPINO
 enuntiatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ēnuntĭo ēnuptĭo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ENUNTIOR100}} ---CACHE---