Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | ēnuntĭor |
II sing. | ēnuntĭāris, ēnuntĭāre |
III sing. | ēnuntĭātur |
I plur. | ēnuntĭāmur |
II plur. | ēnuntĭamĭni |
III plur. | ēnuntĭantur |
IMPERFETTO |
I sing. | ēnuntĭābar |
II sing. | ēnuntĭabāris, ēnuntĭabāre |
III sing. | ēnuntĭabātur |
I plur. | ēnuntĭabāmur |
II plur. | ēnuntĭabamĭni |
III plur. | ēnuntĭabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | ēnuntĭābor |
II sing. | ēnuntĭabĕris, ēnuntĭabĕre |
III sing. | ēnuntĭabĭtur |
I plur. | ēnuntĭabĭmur |
II plur. | ēnuntĭabimĭni |
III plur. | ēnuntĭabuntur |
PERFETTO |
I sing. | enuntiatus, –a, –um sum |
II sing. | enuntiatus, –a, –um es |
III sing. | enuntiatus, –a, –um est |
I plur. | enuntiati, –ae, –a sumus |
II plur. | enuntiati, –ae, –a estis |
III plur. | enuntiati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | enuntiatus, –a, –um eram |
II sing. | enuntiatus, –a, –um eras |
III sing. | enuntiatus, –a, –um erat |
I plur. | enuntiati, –ae, –a eramus |
II plur. | enuntiati, –ae, –a eratis |
III plur. | enuntiati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | enuntiatus, –a, –um ero |
II sing. | enuntiatus, –a, –um eris |
III sing. | enuntiatus, –a, –um erit |
I plur. | enuntiati, –ae, –a erimus |
II plur. | enuntiati, –ae, –a eritis |
III plur. | enuntiati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | ēnuntĭer |
II sing. | ēnuntĭēris, ēnuntĭēre |
III sing. | ēnuntĭētur |
I plur. | ēnuntĭēmur |
II plur. | ēnuntĭemĭni |
III plur. | ēnuntĭentur |
IMPERFETTO |
I sing. | ēnuntĭārer |
II sing. | ēnuntĭarēris, ēnuntĭarēre |
III sing. | ēnuntĭarētur |
I plur. | ēnuntĭarēmur |
II plur. | ēnuntĭaremĭni |
III plur. | ēnuntĭarentur |
PERFETTO |
I sing. | enuntiatus, –a, –um sim |
II sing. | enuntiatus, –a, –um sis |
III sing. | enuntiatus, –a, –um sit |
I plur. | enuntiati, –ae, –a simus |
II plur. | enuntiati, –ae, –a sitis |
III plur. | enuntiati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | enuntiatus, –a, –um essem |
II sing. | enuntiatus, –a, –um esses |
III sing. | enuntiatus, –a, –um esset |
I plur. | enuntiati, –ae, –a essemus |
II plur. | enuntiati, –ae, –a essetis |
III plur. | enuntiati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | ēnuntĭāre |
II plur. | ēnuntĭamĭni |
FUTURO |
II sing. | ēnuntĭātor |
III sing. | ēnuntĭātor |
II plur. | – |
III plur. | ēnuntĭantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
enuntiatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
ēnuntĭāri |
PERFETTO |
Singolare: | enuntiatus, –a, –um esse |
Plurale: | enuntiati, –ae, –a esse |
FUTURO |
enuntiatum esse |
GERUNDIVO |
ēnuntĭandus, –a, –um |
SUPINO |
enuntiatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ENUNTIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|