Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēmūtor - Diatesi passiva

(ēmūto, ēmūtas, emutavi, emutatum, ēmūtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēmūtor
 II sing. ēmūtāris, ēmūtāre
 III sing. ēmūtātur
 I plur. ēmūtāmur
 II plur. ēmūtamĭni
 III plur. ēmūtantur
IMPERFETTO
 I sing. ēmūtābar
 II sing. ēmūtabāris, ēmūtabāre
 III sing. ēmūtabātur
 I plur. ēmūtabāmur
 II plur. ēmūtabamĭni
 III plur. ēmūtabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēmūtābor
 II sing. ēmūtabĕris, ēmūtabĕre
 III sing. ēmūtabĭtur
 I plur. ēmūtabĭmur
 II plur. ēmūtabimĭni
 III plur. ēmūtabuntur
PERFETTO
 I sing. emutatus, –a, –um sum
 II sing. emutatus, –a, –um es
 III sing. emutatus, –a, –um est
 I plur. emutati, –ae, –a sumus
 II plur. emutati, –ae, –a estis
 III plur. emutati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emutatus, –a, –um eram
 II sing. emutatus, –a, –um eras
 III sing. emutatus, –a, –um erat
 I plur. emutati, –ae, –a eramus
 II plur. emutati, –ae, –a eratis
 III plur. emutati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. emutatus, –a, –um ero
 II sing. emutatus, –a, –um eris
 III sing. emutatus, –a, –um erit
 I plur. emutati, –ae, –a erimus
 II plur. emutati, –ae, –a eritis
 III plur. emutati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēmūter
 II sing. ēmūtēris, ēmūtēre
 III sing. ēmūtētur
 I plur. ēmūtēmur
 II plur. ēmūtemĭni
 III plur. ēmūtentur
IMPERFETTO
 I sing. ēmūtārer
 II sing. ēmūtarēris, ēmūtarēre
 III sing. ēmūtarētur
 I plur. ēmūtarēmur
 II plur. ēmūtaremĭni
 III plur. ēmūtarentur
PERFETTO
 I sing. emutatus, –a, –um sim
 II sing. emutatus, –a, –um sis
 III sing. emutatus, –a, –um sit
 I plur. emutati, –ae, –a simus
 II plur. emutati, –ae, –a sitis
 III plur. emutati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. emutatus, –a, –um essem
 II sing. emutatus, –a, –um esses
 III sing. emutatus, –a, –um esset
 I plur. emutati, –ae, –a essemus
 II plur. emutati, –ae, –a essetis
 III plur. emutati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēmūtāre
 II plur. ēmūtamĭni
FUTURO
 II sing. ēmūtātor
 III sing. ēmūtātor
 II plur. –
 III plur. ēmūtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 emutatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ēmūtāri
PERFETTO
 Singolare: emutatus, –a, –um esse
 Plurale: emutati, –ae, –a esse
FUTURO
 emutatum esse
GERUNDIVO
 ēmūtandus, –a, –um
SUPINO
 emutatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ēmūto ĕmys  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EMUTOR100}} ---CACHE---