Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēmŏnĕo - Diatesi attiva

(ēmŏnĕo, ēmŏnes, ēmŏnēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēmŏnĕo
 II sing. ēmŏnes
 III sing. ēmŏnet
 I plur. ēmŏnēmus
 II plur. ēmŏnētis
 III plur. ēmŏnent
IMPERFETTO
 I sing. ēmŏnēbam
 II sing. ēmŏnēbas
 III sing. ēmŏnēbat
 I plur. ēmŏnabāmus
 II plur. ēmŏnebātis
 III plur. ēmŏnēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēmŏnēbo
 II sing. ēmŏnēbis
 III sing. ēmŏnēbit
 I plur. ēmŏnebĭmus
 II plur. ēmŏnebĭtis
 III plur. ēmŏnēbunt
PERFETTO
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
PIUCHEPERFETTO
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
FUTURO ANTERIORE
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēmŏnĕam
 II sing. ēmŏnĕas
 III sing. ēmŏnĕat
 I plur. ēmŏneāmus
 II plur. ēmŏneātis
 III plur. ēmŏnĕant
IMPERFETTO
 I sing. ēmŏnērem
 II sing. ēmŏnēres
 III sing. ēmŏnēret
 I plur. ēmŏnerēmus
 II plur. ēmŏnerētis
 III plur. ēmŏnērent
PERFETTO
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
PIUCHEPERFETTO
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēmŏne
 II plur. ēmŏnēte
FUTURO
 II sing. ēmŏnēto
 III sing. ēmŏnēto
 II plur. –
 III plur. ēmŏnetōte
PARTICIPIO
PRESENTE
 ēmŏnens, –entis
FUTURO
 –
INFINITO
PRESENTE
 ēmŏnēre
PERFETTO
 –
FUTURO
 Singolare: –
 Plurale: –
GERUNDIO
 Genitivo: ēmŏnendi
 Dativo: ēmŏnendo
 Accusativo: ad ēmŏnendum
 Ablativo: ēmŏnendo
SUPINO
 –

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  ēmŏnens ēmŏnĕor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EMONEO100}} ---CACHE---