Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


effor - Diatesi attiva

(effor, effāris, effatus sum, effāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. effor
 II sing. effāris, effāre
 III sing. effātur
 I plur. effāmur
 II plur. effamĭni
 III plur. effantur
IMPERFETTO
 I sing. effābar
 II sing. effabāris, effabāre
 III sing. effabātur
 I plur. effabāmur
 II plur. effabamĭni
 III plur. effabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. effābor
 II sing. effabĕris, effabĕre
 III sing. effabĭtur
 I plur. effabĭmur
 II plur. effabimĭni
 III plur. effabuntur
PERFETTO
 I sing. effatus, –a, –um sum
 II sing. effatus, –a, –um es
 III sing. effatus, –a, –um est
 I plur. effati, –ae, –a sumus
 II plur. effati, –ae, –a estis
 III plur. effati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. effatus, –a, –um eram
 II sing. effatus, –a, –um eras
 III sing. effatus, –a, –um erat
 I plur. effati, –ae, –a eramus
 II plur. effati, –ae, –a eratis
 III plur. effati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. effatus, –a, –um ero
 II sing. effatus, –a, –um eris
 III sing. effatus, –a, –um erit
 I plur. effati, –ae, –a erimus
 II plur. effati, –ae, –a eritis
 III plur. effati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. effer
 II sing. effēris, effēre
 III sing. effētur
 I plur. effēmur
 II plur. effemĭni
 III plur. effentur
IMPERFETTO
 I sing. effārer
 II sing. effarēris, effarēre
 III sing. effarētur
 I plur. effarēmur
 II plur. effaremĭni
 III plur. effarentur
PERFETTO
 I sing. effatus, –a, –um sim
 II sing. effatus, –a, –um sis
 III sing. effatus, –a, –um sit
 I plur. effati, –ae, –a simus
 II plur. effati, –ae, –a sitis
 III plur. effati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. effatus, –a, –um essem
 II sing. effatus, –a, –um esses
 III sing. effatus, –a, –um esset
 I plur. effati, –ae, –a essemus
 II plur. effati, –ae, –a essetis
 III plur. effati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. effāre
 II plur. effamĭni
FUTURO
 II sing. effātor
 III sing. effātor
 II plur. –
 III plur. effantor
INFINITO
PRESENTE
 effāri
PERFETTO
 Singolare: effatus, –a, –um esse
 Plurale: effati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: effatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: effatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 effans, –antis
FUTURO
 effatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: effatum
 Passivo: effatu
GERUNDIO
 Genitivo: effandi
 Dativo: effando
 Accusativo: effandum
 Ablativo: effando
 
GERUNDIVO
 effandus, –a, –um


<<  effoedor effŏrans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EFFOR100}} ---CACHE---