Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | ēdŏmor |
| II sing. | ēdŏmāris, ēdŏmāre |
| III sing. | ēdŏmātur |
| I plur. | ēdŏmāmur |
| II plur. | ēdŏmamĭni |
| III plur. | ēdŏmantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | ēdŏmābar |
| II sing. | ēdŏmabāris, ēdŏmabāre |
| III sing. | ēdŏmabātur |
| I plur. | ēdŏmabāmur |
| II plur. | ēdŏmabamĭni |
| III plur. | ēdŏmabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | ēdŏmābor |
| II sing. | ēdŏmabĕris, ēdŏmabĕre |
| III sing. | ēdŏmabĭtur |
| I plur. | ēdŏmabĭmur |
| II plur. | ēdŏmabimĭni |
| III plur. | ēdŏmabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | edomitus, –a, –um sum |
| II sing. | edomitus, –a, –um es |
| III sing. | edomitus, –a, –um est |
| I plur. | edomiti, –ae, –a sumus |
| II plur. | edomiti, –ae, –a estis |
| III plur. | edomiti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | edomitus, –a, –um eram |
| II sing. | edomitus, –a, –um eras |
| III sing. | edomitus, –a, –um erat |
| I plur. | edomiti, –ae, –a eramus |
| II plur. | edomiti, –ae, –a eratis |
| III plur. | edomiti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | edomitus, –a, –um ero |
| II sing. | edomitus, –a, –um eris |
| III sing. | edomitus, –a, –um erit |
| I plur. | edomiti, –ae, –a erimus |
| II plur. | edomiti, –ae, –a eritis |
| III plur. | edomiti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | ēdŏmer |
| II sing. | ēdŏmēris, ēdŏmēre |
| III sing. | ēdŏmētur |
| I plur. | ēdŏmēmur |
| II plur. | ēdŏmemĭni |
| III plur. | ēdŏmentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | ēdŏmārer |
| II sing. | ēdŏmarēris, ēdŏmarēre |
| III sing. | ēdŏmarētur |
| I plur. | ēdŏmarēmur |
| II plur. | ēdŏmaremĭni |
| III plur. | ēdŏmarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | edomitus, –a, –um sim |
| II sing. | edomitus, –a, –um sis |
| III sing. | edomitus, –a, –um sit |
| I plur. | edomiti, –ae, –a simus |
| II plur. | edomiti, –ae, –a sitis |
| III plur. | edomiti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | edomitus, –a, –um essem |
| II sing. | edomitus, –a, –um esses |
| III sing. | edomitus, –a, –um esset |
| I plur. | edomiti, –ae, –a essemus |
| II plur. | edomiti, –ae, –a essetis |
| III plur. | edomiti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | ēdŏmāre |
| II plur. | ēdŏmamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | ēdŏmātor |
| III sing. | ēdŏmātor |
| II plur. | – |
| III plur. | ēdŏmantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| edomitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| ēdŏmāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | edomitus, –a, –um esse |
| Plurale: | edomiti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| edomitum esse |
| GERUNDIVO |
| ēdŏmandus, –a, –um |
| SUPINO |
| edomitu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EDOMOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
