Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēdissĕror - Diatesi passiva

(ēdissĕro, ēdissĕris, edisserui, edissertum, ēdissĕrĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēdissĕror
 II sing. ēdissĕrĕris, ēdissĕrĕre
 III sing. ēdissĕrĭtur
 I plur. ēdissĕrĭmur
 II plur. ēdissĕrimĭni
 III plur. ēdissĕruntur
IMPERFETTO
 I sing. ēdissĕrēbar
 II sing. ēdissĕrebāris, ēdissĕrebāre
 III sing. ēdissĕrebātur
 I plur. ēdissĕrebāmur
 II plur. ēdissĕrebamĭni
 III plur. ēdissĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēdissĕrar
 II sing. ēdissĕrēris, ēdissĕrēre
 III sing. ēdissĕrētur
 I plur. ēdissĕrēmur
 II plur. ēdissĕremĭni
 III plur. ēdissĕrentur
PERFETTO
 I sing. edissertus, –a, –um sum
 II sing. edissertus, –a, –um es
 III sing. edissertus, –a, –um est
 I plur. edisserti, –ae, –a sumus
 II plur. edisserti, –ae, –a estis
 III plur. edisserti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. edissertus, –a, –um eram
 II sing. edissertus, –a, –um eras
 III sing. edissertus, –a, –um erat
 I plur. edisserti, –ae, –a eramus
 II plur. edisserti, –ae, –a eratis
 III plur. edisserti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. edissertus, –a, –um ero
 II sing. edissertus, –a, –um eris
 III sing. edissertus, –a, –um erit
 I plur. edisserti, –ae, –a erimus
 II plur. edisserti, –ae, –a eritis
 III plur. edisserti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēdissĕrar
 II sing. ēdissĕrāris, ēdissĕrāre
 III sing. ēdissĕrātur
 I plur. ēdissĕrāmur
 II plur. ēdissĕramĭni
 III plur. ēdissĕrantur
IMPERFETTO
 I sing. ēdissĕrĕrer
 II sing. ēdissĕrerēris, ēdissĕrerēre
 III sing. ēdissĕrerētur
 I plur. ēdissĕrerēmur
 II plur. ēdissĕreremĭni
 III plur. ēdissĕrerentur
PERFETTO
 I sing. edissertus, –a, –um sim
 II sing. edissertus, –a, –um sis
 III sing. edissertus, –a, –um sit
 I plur. edisserti, –ae, –a simus
 II plur. edisserti, –ae, –a sitis
 III plur. edisserti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. edissertus, –a, –um essem
 II sing. edissertus, –a, –um esses
 III sing. edissertus, –a, –um esset
 I plur. edisserti, –ae, –a essemus
 II plur. edisserti, –ae, –a essetis
 III plur. edisserti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēdissĕrĕre
 II plur. ēdissĕrimĭni
FUTURO
 II sing. ēdissĕrĭtor
 III sing. ēdissĕrĭtor
 II plur. –
 III plur. ēdissĕruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 edissertus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ēdissĕri
PERFETTO
 Singolare: edissertus, –a, –um esse
 Plurale: edisserti, –ae, –a esse
FUTURO
 edissertum esse
GERUNDIVO
 ēdissĕrendus, –a, –um
SUPINO
 edissertu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ēdissĕro ēdissertans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EDISSEROR100}} ---CACHE---