Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | dŭbĭtor |
| II sing. | dŭbĭtāris, dŭbĭtāre |
| III sing. | dŭbĭtātur |
| I plur. | dŭbĭtāmur |
| II plur. | dŭbĭtamĭni |
| III plur. | dŭbĭtantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dŭbĭtābar |
| II sing. | dŭbĭtabāris, dŭbĭtabāre |
| III sing. | dŭbĭtabātur |
| I plur. | dŭbĭtabāmur |
| II plur. | dŭbĭtabamĭni |
| III plur. | dŭbĭtabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | dŭbĭtābor |
| II sing. | dŭbĭtabĕris, dŭbĭtabĕre |
| III sing. | dŭbĭtabĭtur |
| I plur. | dŭbĭtabĭmur |
| II plur. | dŭbĭtabimĭni |
| III plur. | dŭbĭtabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | dubitatus, –a, –um sum |
| II sing. | dubitatus, –a, –um es |
| III sing. | dubitatus, –a, –um est |
| I plur. | dubitati, –ae, –a sumus |
| II plur. | dubitati, –ae, –a estis |
| III plur. | dubitati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | dubitatus, –a, –um eram |
| II sing. | dubitatus, –a, –um eras |
| III sing. | dubitatus, –a, –um erat |
| I plur. | dubitati, –ae, –a eramus |
| II plur. | dubitati, –ae, –a eratis |
| III plur. | dubitati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | dubitatus, –a, –um ero |
| II sing. | dubitatus, –a, –um eris |
| III sing. | dubitatus, –a, –um erit |
| I plur. | dubitati, –ae, –a erimus |
| II plur. | dubitati, –ae, –a eritis |
| III plur. | dubitati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | dŭbĭter |
| II sing. | dŭbĭtēris, dŭbĭtēre |
| III sing. | dŭbĭtētur |
| I plur. | dŭbĭtēmur |
| II plur. | dŭbĭtemĭni |
| III plur. | dŭbĭtentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | dŭbĭtārer |
| II sing. | dŭbĭtarēris, dŭbĭtarēre |
| III sing. | dŭbĭtarētur |
| I plur. | dŭbĭtarēmur |
| II plur. | dŭbĭtaremĭni |
| III plur. | dŭbĭtarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | dubitatus, –a, –um sim |
| II sing. | dubitatus, –a, –um sis |
| III sing. | dubitatus, –a, –um sit |
| I plur. | dubitati, –ae, –a simus |
| II plur. | dubitati, –ae, –a sitis |
| III plur. | dubitati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | dubitatus, –a, –um essem |
| II sing. | dubitatus, –a, –um esses |
| III sing. | dubitatus, –a, –um esset |
| I plur. | dubitati, –ae, –a essemus |
| II plur. | dubitati, –ae, –a essetis |
| III plur. | dubitati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | dŭbĭtāre |
| II plur. | dŭbĭtamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | dŭbĭtātor |
| III sing. | dŭbĭtātor |
| II plur. | – |
| III plur. | dŭbĭtantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| dubitatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| dŭbĭtāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | dubitatus, –a, –um esse |
| Plurale: | dubitati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| dubitatum esse |
| GERUNDIVO |
| dŭbĭtandus, –a, –um |
| SUPINO |
| dubitatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DUBITOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
