Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dīvīnor - Diatesi passiva

(dīvīno, dīvīnas, divinavi, divinatum, dīvīnāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dīvīnor
 II sing. dīvīnāris, dīvīnāre
 III sing. dīvīnātur
 I plur. dīvīnāmur
 II plur. dīvīnamĭni
 III plur. dīvīnantur
IMPERFETTO
 I sing. dīvīnābar
 II sing. dīvīnabāris, dīvīnabāre
 III sing. dīvīnabātur
 I plur. dīvīnabāmur
 II plur. dīvīnabamĭni
 III plur. dīvīnabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dīvīnābor
 II sing. dīvīnabĕris, dīvīnabĕre
 III sing. dīvīnabĭtur
 I plur. dīvīnabĭmur
 II plur. dīvīnabimĭni
 III plur. dīvīnabuntur
PERFETTO
 I sing. divinatus, –a, –um sum
 II sing. divinatus, –a, –um es
 III sing. divinatus, –a, –um est
 I plur. divinati, –ae, –a sumus
 II plur. divinati, –ae, –a estis
 III plur. divinati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. divinatus, –a, –um eram
 II sing. divinatus, –a, –um eras
 III sing. divinatus, –a, –um erat
 I plur. divinati, –ae, –a eramus
 II plur. divinati, –ae, –a eratis
 III plur. divinati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. divinatus, –a, –um ero
 II sing. divinatus, –a, –um eris
 III sing. divinatus, –a, –um erit
 I plur. divinati, –ae, –a erimus
 II plur. divinati, –ae, –a eritis
 III plur. divinati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dīvīner
 II sing. dīvīnēris, dīvīnēre
 III sing. dīvīnētur
 I plur. dīvīnēmur
 II plur. dīvīnemĭni
 III plur. dīvīnentur
IMPERFETTO
 I sing. dīvīnārer
 II sing. dīvīnarēris, dīvīnarēre
 III sing. dīvīnarētur
 I plur. dīvīnarēmur
 II plur. dīvīnaremĭni
 III plur. dīvīnarentur
PERFETTO
 I sing. divinatus, –a, –um sim
 II sing. divinatus, –a, –um sis
 III sing. divinatus, –a, –um sit
 I plur. divinati, –ae, –a simus
 II plur. divinati, –ae, –a sitis
 III plur. divinati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. divinatus, –a, –um essem
 II sing. divinatus, –a, –um esses
 III sing. divinatus, –a, –um esset
 I plur. divinati, –ae, –a essemus
 II plur. divinati, –ae, –a essetis
 III plur. divinati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dīvīnāre
 II plur. dīvīnamĭni
FUTURO
 II sing. dīvīnātor
 III sing. dīvīnātor
 II plur. –
 III plur. dīvīnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 divinatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 dīvīnāri
PERFETTO
 Singolare: divinatus, –a, –um esse
 Plurale: divinati, –ae, –a esse
FUTURO
 divinatum esse
GERUNDIVO
 dīvīnandus, –a, –um
SUPINO
 divinatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  dīvīno dīvīnum  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DIVINOR100}} ---CACHE---